1 miesiąc temu
INFORMACJA O PRACACH KOMISJI SEJMOWYCH
X kadencja
w dniu 8 maja 2025 r.
nr 56/2025 (231)
Komisja do Spraw Energii, Klimatu i Aktywów Państwowych /ESK/ zapoznała się z informacją na temat realizacji harmonogramu budowy morskich farm wiatrowych oraz infrastruktury towarzyszącej w ramach tzw. I fazy offshore.
Informację przedstawili: podsekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska – Miłosz Motyka oraz sekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych – Robert Kropiwnicki.
Zaprezentowane zostały 3 projekty budowy morskich farm wiatrowych realizowane przez spółki grup PGE i Orlen – Projekt Baltica 2, Projekt Baltica 3 i Baltic Power wraz z inwestycjami towarzyszącymi. Przedstawiony został aktualny stan budowy ww. inwestycji i potwierdzone zostało prowadzenie powyższych inwestycji zgodnie z harmonogramem.
Podczas dyskusji poruszono m.in. kwestię realizacji poziomu local content przy realizacji polskich inwestycji offshore.
Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie i rozpatrzyła rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze (druk nr 1208).
Uzasadnienie projektu przedstawiła minister przemysłu – Marzena Czarnecka.
Celem projektowanej ustawy jest implementacja rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1787 z dnia 13 czerwca 2024 r. w sprawie redukcji emisji metanu w sektorze energetycznym oraz zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/942 (Dz. Urz. UE L 2024/1787 z 15 lipca 2024 r.) zwanego dalej „rozporządzeniem metanowym”.
We wskazanym rozporządzeniu ujęte są przepisy dotyczące m.in. dokładności pomiarów, kwantyfikacji, monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji metanu w sektorze energetycznym w Unii Europejskiej, jak również przepisy dotyczące redukcji tych emisji.
Komisja przyjęła sprawozdanie w brzmieniu przedłożenia.
Sprawozdawca – poseł Krzysztof Gadowski (KO).
W posiedzeniu uczestniczyli: prezes Wyższego Urzędu Górniczego – Piotr Litwa, prezes Zarządu PGE Baltica – Bartosz Fedurek oraz prezes Zarządu Orlen Neptun – Janusz Bil.
Komisja do Spraw Petycji /PET/ rozpatrzyła petycję w sprawie podjęcia inicjatywy ustawodawczej w zakresie ochrony prywatności osób, których dane są przetwarzane w Krajowym Rejestrze Sądowym (BKSP-155-X-366/24).
Petycję przedstawił poseł Marcin Józefaciuk (KO).
Zawarty w petycji wniosek dotyczy zmian ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych. Wnioskodawca proponuje następujące zmiany:
1. Akty notarialne obowiązkowo powinny być publikowane w wersji pozbawionej wrażliwych danych osobowych.
2. Referendarze z urzędu powinni usuwać z publikowanych w Internecie dokumentów wrażliwe dane takie jak w szczególności numer i seria dowodu osobistego, adres zamieszkania, imiona rodziców czy stan cywilny.
3. Wprowadzenie możliwości złożenia wniosku o wyłączenie publikacji dokumentu lub jego części, ze względu na ochronę prywatności.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz wysłuchaniu przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości podjęła decyzję o przekazaniu petycji Ministrowi Sprawiedliwości do wykorzystania w pracach legislacyjnych.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (BKSP-155-X-367/24).
Petycję przedstawił poseł Marcin Józefaciuk.
Petycja dotyczy zmiany treści ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Zmiana miałaby polegać na dodaniu art. 233 oraz art. 234 o następującej treści:
„Art. 233 [Outsourcing pracowniczy]
1. Outsourcingiem pracowniczym w rozumieniu niniejszej ustawy jest świadczenie usług przez podmiot trzeci (użyczający) na rzecz użytkownika, polegających na kierowaniu przez użyczając swego pracowników do świadczenia pracy na rzecz użytkownika.
2. Użyczający ponosi odpowiedzialność za rekrutację, zatrudnienie, wynagrodzenie oraz rozliczenia związane ze świadczeniem pracy.
3. Pracownicy wykonują pracę na rzecz i pod kierownictwem użyczającego, jednakże na rzecz użytkownika.
4. Za outsourcing pracowniczy nie uznaje się świadczenia usług, w których podmiot trzeci realizuje zobowiązanie w sposób niezależny, posiadając samodzielną organizację pracy, narzędzia oraz procesy, a osoby wykonujące pracę nie podlegają bieżącym, bezpośrednim poleceniem pracodawcy użytkownika.
5. Warunki outsourcingu pracowniczego, w szczególności dotyczące odpowiedzialności stron, ochrony praw pracowników, współdziałania stron w zakresie bhp oraz kwestie przenoszenia pracowników, określają przepisy szczególne lub umowy zawarte pomiędzy użyczającym a użytkownikiem, z poszanowaniem praw pracowniczych wynikających z Kodeksu pracy oraz innych obowiązujących przepisów.
Art. 234 [outsourcing procesowy]
Outsourcing procesowym jest świadczenie usług polegające na powierzeniu przez przedsiębiorcę zewnętrznemu podmiotowi realizacji całości lub kluczowych etapów procesów produkcyjnych bądź wytwórczych oraz kompleksowe zarządzanie wybranym fragmentem działalności”.
Komisja po przedstawieniu petycji podjęła decyzję o przygotowaniu projektu dezyderatu do Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (BKSP-155-X-368/24).
Petycję przedstawił poseł Marcin Józefaciuk.
Petycja dotyczy podjęcia inicjatywy ustawodawczej w celu zmiany ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny przez dodanie do niego definicji pracy przymusowej oraz stypizowanie przestępstwa pracy przymusowej przez dodanie odpowiednio art. 115 § 23a k.k. i art. 189b k.k.
W petycji doprecyzowano treść art. 115 § 23 w brzmieniu: „Za pracę przymusową uznaje się pracę świadczoną w warunkach niewolnictwa” oraz art. 189b mającego określić nowy typ czynu zabronionego polegający na organizowaniu lub czerpaniu korzyści z pracy przymusowej. Osoba dopuszczająca się wskazanego zachowania podlegałaby karze więzienia od 3 miesięcy do 5 lat.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz wysłuchaniu przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości podjęła decyzję o przekazaniu petycji Ministrowi Sprawiedliwości do wykorzystania w pracach legislacyjnych.
Komisja rozpatrzyła petycje w sprawie podjęcia inicjatywy ustawodawczej w zakresie wprowadzenia zakazu umieszczania na samochodach pogrzebowych danych teleadresowych firm pogrzebowych (BKSP-155-X-391/25).
Petycję przedstawił poseł Marcin Józefaciuk.
W petycji postuluje się podjęcie inicjatywy ustawodawczej zmierzającej do wprowadzenia zakazu umieszczania na samochodach pogrzebowych danych teleadresowych firm pogrzebowych.
W uzasadnieniu do petycji wskazano, iż w przedsiębiorca nie powinien reklamować firmy podczas wykonywanej usługi, prezentując dane teleadresowe na pojeździe dane teleadresowe. Zdaniem składającego petycję jedynie dopuszczalne oznakowanie pojazdu powinno zawierać sformułowanie „usługi pogrzebowe” lub „przewóz zmarłych”.
Komisja po przedstawieniu petycji podjęła decyzję o nieuwzględnieniu żądania będącego przedmiotem petycji.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (BKSP-155-X-371/24).
Petycję przedstawił poseł Stanisław Gorczyca (KO).
W petycji wniesiono o podjęcie działań zmierzających do zmiany ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny w taki sposób, aby:
1) zmienić sposób awansowania w korpusie szeregowych i podoficerów oraz zlikwidować stopień szeregowego specjalisty;
2) zmienić sposób karania dyscyplinarnego żołnierzy;
3) usunąć coroczne opiniowanie żołnierzy.
Podmiot wnoszący petycję argumentuje, iż zmiana sposobu awansowania ma na celu przywrócenie szacunku dla stopni wojskowych. Autor petycji proponuje, aby można było pełnić służbę od szeregowego do starszego sierżanta i od młodszego chorążego do starszego chorążego sztabowego, a awanse były ukształtowane w ten sposób, by pierwszy awans, ze stopnia szeregowego na starszego szeregowego, następował po 5 latach służby (po 4 latach w przypadku żołnierzy uczestniczących w misjach), a awanse na kolejne stopnie następowały po 3 latach (po 2 latach w przypadku żołnierzy po misjach wojskowych). Zdaniem wnoszącego petycję awanse te miałyby się odbywać bez kursów poza jednym wyjątkiem – ze starszego sierżanta na młodszego chorążego.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz wysłuchaniu przedstawiciela Ministra Obrony Narodowej podjęła decyzję o nieuwzględnieniu żądania będącego przedmiotem petycji.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (BKSP-155-X-372/24).
Petycję przedstawił poseł Robert Warwas (PiS).
Przedmiotem petycji jest żądanie dokonania zmiany w ustawie z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach poprzez rozszerzenie katalogu przesłanek wydania decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu ujętego w art. 302 ust. 1 tej ustawy. Wnioskowana nowelizacja ustawy o cudzoziemcach miałaby nastąpić poprzez:
- dodanie w art. 302 ust. 1 po punkcie 5 punktu 51 w brzmieniu:
„51 pełniąc funkcję w organie osoby prawnej nie dopełnił obowiązku wskazanego w przepisie art. 77 pkt 2 lub art. 79 pkt 4 ustawy o rachunkowości za co został skazany prawomocnym wyrokiem, lub”
- zmianę ust. 4a art. 302 poprzez nadanie mu brzmienia:
„4a. Przepisów ust. 1 pkt 4, pkt 5 oraz pkt 51 nie stosuje się, o ile przemawia za tym szczególnie istotny interes cudzoziemca”.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz wysłuchaniu przedstawiciela Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji podjęła decyzję o przekazaniu petycji Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany art. 3 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w zakresie objęcia nim wykazu podmiotów prowadzących działalność w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych (BKSP-155-X-378/24).
Petycję przedstawił poseł Robert Warwas.
Petycja dotyczy podjęcia inicjatywy ustawodawczej w celu nowelizacji art. 3 ust. 2 pkt 9 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach poprzez dodanie lit. g, odnoszącej się do obowiązku udostępniania przez gminę wykazu podmiotów prowadzących działalność w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych oraz transportu nieczystości ciekłych.
Komisja po przedstawieniu petycji podjęła decyzję o przygotowaniu projektu dezyderatu do Ministra Klimatu i Środowiska.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (BKSP-155-X-394/25).
Petycję przedstawił poseł Stanisław Gorczyca.
Przedmiotem petycji jest żądanie zmiany przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, poprzez dodanie art. 86e o treści: „Minister adekwatny do spraw klimatu, w porozumieniu z ministrem adekwatnym do spraw zdrowia oraz ministrem adekwatnym do spraw gospodarki, kierując się koniecznością dbałości o wspólne społeczne zasoby, określi, w drodze rozporządzenia, dla zakładów hodowli zwierząt, ubojni zwierząt i przetwórstwa zwierząt, minimalne odległości od zabudowy mieszkaniowej, lub usługowej, w której mogą przebywać ludzie”.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz dyskusji z udziałem przedstawiciela Ministra Klimatu i Środowiska podjęła decyzję o nieuwzględnieniu żądania będącego przedmiotem petycji.
Komisja rozpatrzyła odpowiedź Ministra Sprawiedliwości na dezyderat nr 51 w sprawie zmiany art. 193 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
Odpowiedź przedstawił główny specjalista w Departamencie Prawa Karnego w Ministerstwie Sprawiedliwości – Jacek Lachowicz.
Komisja przyjęła odpowiedź na dezyderat nr 51.
Ponadto Komisja podjęła decyzję o przekazaniu petycji nr BKSP-155-X-69/23 do Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego do ewentualnego wykorzystania w jej pracach.
Komisja rozpatrzyła odpowiedź Ministra Sprawiedliwości na dezyderat nr 60 w sprawie zmiany ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
Odpowiedź przedstawił główny specjalista w Departamencie Prawa Karnego w Ministerstwie Sprawiedliwości – Jacek Lachowicz.
Komisja przyjęła odpowiedź na dezyderat nr 60.
Na kolejnym posiedzeniu Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (BKSP-155-X-383/25).
Petycję przedstawił poseł Piotr Polak (PiS).
Przedmiotem petycji jest żądanie podjęcia inicjatywy uchwałodawczej, mającej na celu zmianę art. 188 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez dodanie do tego przepisu ustępów 3a, 3b oraz 3c w następującym brzmieniu:
„Art. 188
3a. Poseł może ustanowić na piśmie pełnomocnika do głosowania spośród posłów sprawujących mandat w bieżącej kadencji Sejmu i zajmujących bezpośrednio przyległe miejsce w sali posiedzeń. Pełnomocnictwo do głosowania przedkłada się Marszałkowi Sejmu przed rozpoczęciem posiedzenia Sejmu.
3b. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 3a, oddaje głos poprzez podniesienie ręki oraz jednoczesne użycie urządzenia elektronicznego do liczenia głosów przy wykorzystaniu zastępczej karty identyfikacyjnej posła, którego jest pełnomocnikiem. W głosowaniu imiennym przez pełnomocnika używa się, za pisemną zgodą Marszałka, kart do głosowania opatrzonych imieniem i nazwiskiem posła oraz jego pełnomocnika.
3c. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia”.
Komisja po przedstawieniu petycji podjęła decyzję o nieuwzględnieniu żądania będącego przedmiotem petycji.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany art. 11 § 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (BKSP-155-X-384/25).
Petycję przedstawił poseł Marcin Józefaciuk.
Przedmiotem petycji jest żądanie podjęcia inicjatywy ustawodawczej mającej na celu zmianę art. 11 § 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy poprzez nadanie mu następującego brzmienia:
„§ 4. Nie ma prawa wybieralności:
a) w wyborach wójta w danej gminie osoba, która została uprzednio dwukrotnie wybrana na wójta w tej gminie w wyborach wójta zarządzonych na podstawie art. 474.
b) w wyborach do Sejmu osoba, która została uprzednio dwukrotnie wybrana na posła w wyborach do Sejmu zarządzonych na podstawie art. 194 albo art. 195.
c) w wyborach do Senatu osoba, która została uprzednio dwukrotnie wybrana senatorem w wyborach do Senatu zarządzonych na podstawie art. 257 bądź art. 283”.
Komisja po przedstawieniu petycji podjęła decyzję o nieuwzględnieniu żądania będącego przedmiotem petycji.
Komisja rozpatrzyła petycji w sprawie zmiany niektórych ustaw (BKSP-155-X-385/25)
Petycję przedstawił poseł Marcin Józefaciuk.
Petycja postuluje o podjęcie działań w celu wniesienia pod obrady Sejmu RP projektu ustawy o zmianie następujących ustaw:
- w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami proponuje się nowelizację następujących przepisów: art. 68 ust. 1 pkt 6, oraz art. 109 ust. 3 pkt 2;
- w ustawie z dnia 14 marca 2014 r. o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych zmianę art. 2 pkt 1;
- w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych proponuje się zmianę treści art. 8 ust. 13;
- w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych zmiany w art. 17;
- w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania zmianę art. 13 ust. 6;
- w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych zmianę brzmienia art. 1b;
- w ustawie z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej zmianę brzmienia art. 7 pkt 4;
- w ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych zmianę brzmienia art. 8 punktu 2a.
Proponowane zmiany legislacyjne są tożsame z petycją nr BKSP-55-X-145/24 w związku z tym Komisja po przedstawieniu petycji oraz wysłuchaniu przedstawiciela Ministra Rozwoju i Technologii podjęła decyzję o nieuwzględnieniu żądania będącego przedmiotem petycji.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany art. 10 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (BKSP-155-X-388/25).
Petycję przedstawił poseł Marcin Józefaciuk.
Przedmiotem petycji jest żądanie podjęcia inicjatywy ustawodawczej mającej na celu zmianę art. 10 § 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy poprzez nadanie mu następującego brzmienia:
„Art. 10
§ 1 Prawo wybierania (czynne prawo wyborcze) ma:
1) w wyborach do Sejmu i do Senatu oraz w wyborach Prezydenta Rzeczypospolitej – obywatel polski, który najpóźniej w dniu głosowania kończy 17 lat;
2) w wyborach do Parlamentu Europejskiego w Rzeczypospolitej Polskiej – obywatel polski, który najpóźniej w dniu głosowania kończy 17 lat oraz obywatel Unii Europejskiej niebędący obywatelem polskim, który najpóźniej w dniu głosowania kończy 17 lat, oraz stale zamieszkuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) w wyborach do organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego:
a) rady gminy – obywatel polski, obywatel Unii Europejskiej niebędący obywatelem polskim oraz obywatel Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, który najpóźniej w dniu głosowania kończy 17 lat, oraz stale zamieszkuje na obszarze tej gminy,
b) rady powiatu i sejmiku województwa – obywatel polski, który najpóźniej w dniu głosowania kończy 17 lat, oraz stale zamieszkuje na obszarze, odpowiednio, tego powiatu i województwa”.
Komisja postanowiła, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach, o pozostawieniu petycji bez rozpatrzenia, w związku z tym, iż zagadnienie obniżenia wieku wyborczego było przedmiotem wcześniej rozpatrzonej petycji nr BKSP-155-X-252/24.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie podjęcia inicjatywy ustawodawczej w zakresie zwrotu kosztów sądowych w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (BKSP-155-X-392/25).
Petycję przedstawił poseł Robert Warwas.
Zawarty w petycji wniosek dotyczy zmiany ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Celem petycji jest zmiana prawa, tak aby naprawić niesprawiedliwe orzekanie w sądach administracyjnych w postaci obciążania strony wygrywającej kosztami sądowymi bez możliwości zasądzenia zwrotu tych kosztów przez sąd.
Wnioskodawca przedstawił następujące, alternatywne propozycje dotyczące kosztów w postępowaniu zażaleniowym:
„1. nie pobierać przez sąd żadnych opłat od strony wnoszącej dany środek zaskarżenia w tych przypadkach, w których obecne przepisy nie przewidują zwrotu opłaty przez sąd, bądź zasądzenia zwrotu opłaty od strony przegrywającej, w przypadku wygrania danego postępowania przez osobę wnoszącą dany środek zaskarżenia (tj. uwzględnienia przez sąd danego środka zaskarżenia, np. zażalenia);
2. zwracać przez sąd z urzędu lub na wniosek wpis sądowy (np. opłatę za zażalenie) osobie, która tę opłatę wniosła i wygrała dane postępowanie, którego dotyczył wpis sądowy (np. postępowanie zażaleniowe);
3. zasądzać przez sąd od strony przegrywającej dane postępowanie (np. postępowanie zażaleniowe) zwrot z urzędu lub na wniosek wpis sadowy (np. opłatę za zażalenie) osobie, która tę opłatę wniosła i wygrała dane postępowanie, którego dotyczył wpis sądowy (np. postępowanie zażaleniowe)”.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz wysłuchaniu przedstawiciela Ministra Sprawiedliwości podjęła decyzję o przygotowaniu projektu dezyderatu do Ministra Sprawiedliwości.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany przepisów dotyczących przedawnienia zobowiązań podatkowych (BKSP-155-X-405/25).
Petycję przedstawiła poseł Izabela Bodnar (Polska2050-TD).
Podmiot wnoszący petycję wnosi o podjęcie inicjatywy legislacyjnej w zakresie nowelizacji przepisów dotyczących przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz regulacji związanych z postępowaniami karnymi skarbowymi poprzez:
1) nowelizację przepisów ordynacji podatkowej w celu ograniczenia możliwości zawieszenia biegu terminu przedawnienia wyłącznie do przypadków popartych konkretnymi dowodami;
2) wprowadzenie obowiązku szczegółowego uzasadniania decyzji o wszczęciu postepowań karnych skarbowych oraz ich weryfikacji przez niezależne organy nadzoru;
3) zainicjowanie ogólnokrajowego audytu procedur stosowanych przez organy podatkowe w zakresie wystawiania tytułów wykonawczych po upływie terminu przedawnienia.
Uzasadniając petycję, jej autor wskazał, iż obecne przepisy prawa, choć w swej istocie mają na celu zabezpieczenie interesów fiskalnych państwa, w praktyce prowadzą do licznych nadużyć, szczególnie poprzez instrumentalne wszczynanie postępowań karnych skarbowych w celu zawieszenia biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych, co stoi w sprzeczności z zasadą zaufania obywatela do organów państwa oraz narusza fundamenty sprawiedliwości podatkowej.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz dyskusji z udziałem przedstawiciela Ministra Finansów podjęła decyzję o przekazaniu petycji Ministrowi Finansów.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie zmiany przepisów dotyczących obowiązków właścicieli nieruchomości w zakresie sprzątania chodników położonych wzdłuż ich nieruchomości (BKSP-155-X-406/25).
Petycję przedstawiła poseł Izabela Bodnar.
Przedmiotem petycji jest inicjatywa ustawodawcza dotycząca zmiany przepisów regulujących obowiązki właścicieli nieruchomości w zakresie utrzymania chodników przylegających do ich posesji. Wnioskodawca podnosi, iż obowiązujące w tej chwili przepisy nakładają na właścicieli nieruchomości obowiązek odśnieżania tych chodników pod groźbą kary, co skutkuje przerzuceniem odpowiedzialności za ich utrzymanie z adekwatnego zarządcy (gminy lub starostwa) na osoby prywatne.
Wnioskodawca proponuje rozważenie zmian legislacyjnych, które jednoznacznie określą zakres odpowiedzialności właścicieli nieruchomości za stan chodników, bądź całkowicie zniesienie tego obowiązku. W petycji postulowane jest również uproszczenie procedur związanych z czasowym zajmowaniem pasa drogowego przez właścicieli nieruchomości, którzy chcą tymczasowo wykorzystać przylegający do ich posesji chodnik, np. w celu organizacji wyprzedaży garażowej lub wystawienia stolika. Ponadto wnioskuje się o obniżenie opłat dla osób chcących tymczasowo korzystać z chodnika znajdującego się w pasie drogowym.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz dyskusji podjęła decyzję o przygotowaniu projektu dezyderatu do Prezesa Rady Ministrów w zakresie pierwszego z postulatów oraz nieuwzględnienie żądania będącego przedmiotem petycji w pozostałej części.
Komisja rozpatrzyła petycję w sprawie czasowego ubezpieczenia OC pojazdów (BKSP-155-X-428/25).
Petycję przedstawił poseł Robert Jagła (KO).
Przedmiotem petycji jest postulat podjęcia inicjatywy ustawodawczej zmierzającej do uchwalenia przepisów, które umożliwiłyby zawieranie przez posiadaczy czasowego ubezpieczenia OC pojazdów, które są używane jedynie przez część roku (np.: kampery, jednoślady, kabriolety). W treści petycji nie jest wskazane wprost, jakie przepisy mają być zmienione, jednakże mając na względzie sformułowane żądanie, należy założyć, iż wnoszącemu petycję chodzi o zmianę przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, gdyż w myśl jej art. 1 pkt 1 ustawa ta określa zasady zawierania i wykonywania umów obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.
Komisja po przedstawieniu petycji oraz wysłuchaniu przedstawiciela Ministra Finansów podjęła decyzję o przygotowaniu projektu dezyderatu do Prezesa Rady Ministrów.
Komisja rozpatrzyła odpowiedź Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na dezyderat nr 56 w sprawie zmiany ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym oraz ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa.
Odpowiedź przedstawił zastępca dyrektora Departamentu Administracji Publicznej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji – Szymon Wróbel.
Komisja przyjęła odpowiedź na dezyderat nr 56.
Ponadto, Komisja podjęła decyzję o przekazaniu petycji nr BKSP-155-X-36/23 do Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej do ewentualnego wykorzystania w jej pracach.
Komisja rozpatrzyła odpowiedź Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na dezyderat nr 59 w sprawie zmiany art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.
Odpowiedź przedstawiła zastępca dyrektora Departamentu Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi – Justyna Ślusarczyk.
Komisja przyjęła odpowiedź na dezyderat nr 59.
Komisja do Spraw Unii Europejskiej /SUE/ w trybie art. art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 8 października 2010 r. o współpracy Rady Ministrów z Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej oraz Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej rozpatrzyła informację Rady Ministrów na temat przebiegu sprawowania prezydencji.
Komisja, z uwzględnieniem art. 3 ust. 2 ustawy rozpatrzyła:
- komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Program prac Komisji na 2025 r. Razem ku odważniejszej, prostszej, szybszej Unii (COM(2025) 45 wersja ostateczna),
- komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów: Droga ku następnym wieloletnim ramom finansowym (COM(2025) 46 wersja ostateczna) i odnoszące się do nich stanowiska rządu.
Komisja przyjęła do wiadomości informacje rządu.
Komisja, w trybie art. 11 ust. 1 ustawy, przyjęła do wiadomości informację o stanowisku, jakie Rada Ministrów ma zamiar zająć podczas rozpatrywania projektów aktów prawnych UE na posiedzeniu Rady ds. Gospodarczych i Finansowych (dnia 13 maja 2025 r.) (COM(2023) 262).
W posiedzeniu uczestniczyli: sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów – Ignacy Niemczycki oraz podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów – Paweł Karbownik.
Komisja Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej /GMZ/ rozpatrzyła informację na temat strategii rozwoju polskiego przemysłu stoczniowego (z uwzględnieniem stoczni prywatnych i stanowiska rządu wobec powstającej strategii dla przemysłu stoczniowego opracowywanej przez Komisję Europejską).
Obecnie realizowane są prace na szczeblu Unii Europejskiej nad opracowaniem nowej, kompleksowej Strategii Przemysłu Morskiego UE. Jej celem ma być stworzenie spójnych i długofalowych ram rozwoju całego europejskiego przemysłu morskiego, w tym sektora stoczniowego. Jest to niezbędne do wzmocnienia UE w zakresie budowy okrętów i statków oraz utrzymania wiodącej pozycji technologicznej w tej dziedzinie.
17 kwietnia 2024 r. europejscy producenci okrętowi zrzeszeni w SEA Europe przedstawili swoje założenia do tej strategii podczas spotkania w Parlamencie Europejskim. Kolejnym krokiem powinno być stworzenie konkretnych rozwiązań prawnych – tzw. Maritime Industry Act – wynikających z przyjętej strategii. Zgodnie z postulatami SEA Europe w tej strategii powinny znaleźć się odniesienia m.in. do takich kwestii jak: wprowadzenie wymagań „made in Europe” i kryteriów poza cenowych w strategicznych zamówieniach publicznych; zapewnienie zachęt finansowych dla armatorów do budowy i modernizacji statków w Europie, zmniejszających różnicę cen między stoczniami europejskimi i azjatyckimi; wprowadzenie warunków w instrumentach finansowych UE, aby zapobiec wydawaniu pieniędzy europejskich podatników na inwestycje poza Europą, m.in. do budowy lub modernizacji statków w stoczniach azjatyckich, w przypadku gdy statki te są przeznaczone dla Europy; zapewnienie skutecznego instrumentu ochrony konkurencyjności europejskich stoczni przed szkodliwymi cenami zagranicznych konkurentów.
SEA Europe wraz ze Stowarzyszeniem Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA) wydały wspólne oświadczenie, w którym wezwały Komisję Europejską m.in. do wzmocnienia międzynarodowej konkurencyjności, zrównoważonego rozwoju i odporności europejskiego sektora produkcji morskiej, utrzymania globalnej pozycji konkurencyjnej europejskiego sektora żeglugi morskiej, wspierania europejskich stoczni i europejskich producentów sprzętu morskiego, modernizacje i czyste technologie w Europie, a także przez zachęcanie do inwestycji w modernizację stoczni i procesów produkcji morskiej w celu dalszego zwiększenia ich wydajności, ułatwienia dostępu do finansowania inwestycji morskich wspierających transformację energetyczną i cyfrową.
W ocenie Ministerstwa Infrastruktury unijna strategia na rzecz przemysłu morskiego powinna stworzyć ramy dla działań we wszystkich państwach członkowskich i uznać przemysł stoczniowy i wyposażenia morskiego za strategiczny oraz zintegrować go z szerszą polityką przemysłową UE i uwzględniać interesy armatorów. W opinii Ministerstwa Infrastruktury wskazane byłoby, aby strategia zapewniła dostęp do gwarancji Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) oraz do finansowania z funduszy UE ekologicznej i cyfrowej transformacji żeglugi i produkcji stoczniowej.
Ministerstwo Infrastruktury uważa, iż opracowanie krajowej strategii dla polskiego przemysłu stoczniowego powinno następować w sposób spójny z założeniami EU Industrial Maritime Strategy. W związku z tym, po ogłoszeniu przez Komisję Europejską wstępnego projektu dokumentu, możliwe będzie rozpoczęcie prac nad ww. strategią krajową, która będzie konkretyzowała postanowienia strategii europejskiej i odpowiadała zarówno założeniom europejskim, jak i specyfice krajowej, w tym potrzebom i potencjałowi polskich stoczni, zarówno państwowych, jak i prywatnych. Ministerstwo Infrastruktury przewiduje przede wszystkim podjęcie działań zmierzających do wprowadzenia instrumentów finansowych wspierających produkcję stoczniową w Polsce, takich jak zachęty podatkowe, gwarancje oraz wsparcie/dofinansowanie kredytowania produkcji stoczniowej.
Związek Pracodawców Forum Okrętowe w swoich założeniach do strategii rozwoju przemysłu okrętowego w Polsce uznaje finansowanie przemysłu okrętowego za najważniejsze dla jego rozwoju. Proponuje wprowadzić takie instrumenty finansowe wspierające produkcję stoczniową w Polsce jak: kredytowanie produkcji stoczniowej, jej dofinansowanie przez rząd (m.in. ubezpieczenie zwrotu zaliczki), zachęty podatkowe do rozwoju „know-how”, Fundusz Modernizacji (który zapewni niskooprocentowane, długoterminowe kredy na rozwój i zakup nowoczesnych technologii, zwiększający ich wydajność i kompetencji). Ponadto Forum proponuje zaangażowanie środków finansowych z tytułu opłat EU ETS bezpośrednio w dekarbonizację floty wykonaną w stoczniach UE, w tym polskich.
Podczas dyskusji wskazano, iż strona polska nie przygotowała żadnej krajowej strategii rozwoju przemysłu stoczniowego.
W posiedzeniu uczestniczyli: podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury – Przemysław Koperski, dyrektor Departamentu Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej w Ministerstwie Infrastruktury – Paweł Krężel, dyrektor Departamentu Projektów Strategicznych w Ministerstwie Aktywów Państwowych – Marcin Kubicza, prezes Zarządu PGZ Stocznia Wojenna – Marcin Ryngwerski oraz kierownik projektu MEW w Agencji Rozwoju Przemysłu S.A. – Włodzimierz Pomierny.
Komisja Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki /KFS/ rozpatrzyła informację Prezesa Polskiego Związku Piłki Nożnej o finalnych przygotowaniach polskiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej kobiet do Turnieju UEFA EURO U19 Mistrzostw Europy Kobiet – Polska 2025.
Informację – w formie prezentacji multimedialnej – przedstawił sekretarz generalny Polskiego Związku Piłki Nożnej – Łukasz Wachowski.
Podczas dyskusji podnoszono kwestie dotyczące m.in.:
- podjęcia przez PZPN większych działań promujących w Polsce kobiecą piłkę nożną,
- udziału mediów publicznych w popularyzacji piłki nożnej kobiet,
- zacieśnienia współpracy pomiędzy resortem sportu i turystki a PZPN w sprawie popularyzacji kobiecej piłki nożnej.
Posłowie zadawali także pytania dotyczące m.in.: wysokości wynagrodzeń zawodniczek w polskiej lidzie piłki nożnej kobiet oraz liczby zarejestrowanych w PZPN zawodniczek piłki nożnej biorących udział w rozgrywkach ligowych.
Komisja rozpatrzyła informację na temat działalności Polskiej Agencji Antydopingowej (POLADA) w zakresie walki z dopingiem.
Informacje przedstawił dyrektor Polskiej Agencji Antydopingowej – Michał Rynkowski.
Przedstawione zostały zasady i przebieg kontroli antydopingowych przeprowadzonych przez POLADA. Omówiono kwestie dotyczące podstawowych działań POLADA w zakresie zwalczania dopingu w sporcie, jakim jest kontrola stosowań przez zawodników substancji i metod zabronionych podczas zawodów jak i poza nimi. Wskazano, iż w 2024 r. pobrano 2407 próbek moczu i krwi podczas zawodów sportowych i poza nimi w ramach narodowego programu badań. Przeprowadzono także liczne szkolenia, których głównymi uczestnikami byli zawodnicy kadr narodowych w różnych kategoriach wiekowych, uczniowie szkół mistrzostwa sportowego, trenerzy, działacze i rodzice.
Podczas dyskusji poruszono m.in. kwestię bazy danych dyskwalifikacji.
Komisja przyjęła informacje na ww. tematy.
Komisja Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Środków Przekazu /KSP/ przeprowadziła dyskusję na temat procesu czytania jako niezbędnego czynnika realizacji celów zrównoważonego rozwoju.
Prezes Fundacji Powszechnego Czytania – Maria Deskur przedstawiła informację o działalności fundacji oraz prezentację pt. „Czytanie niezbędnym narzędziem rozwoju Polski”.
Fundacja Powszechnego Czytania działa w oparciu o badania i apolitycznie, tworzy programy i projekty oparte na dowodach naukowych, a ich ewaluacja jest jedną z jej statutowych zasad. Fundacja dociera do ludzi nieczytających i przez to wykluczonych. Skupia się na dostępności książek, oraz mówieniu o silnym wpływie czytania na zdrowie dzieci i przyszłość kolejnych pokoleń. W wyniku przeprowadzonych badań udowodniono m.in., iż czytanie książek, pełnych konceptów, zaskoczeń logicznych, związków przyczynowo-skutkowych, poszlak, porównań, dedukcji, indukcji, analiz i syntez, ćwiczy myślenie krytyczne; jest najskuteczniejszym ćwiczeniem rozwojowym dla IQ. Czytanie jest wysiłkiem dla mózgu, zmusza do skupienia się na znaczeniach. Czytanie to proces, w którym człowiek buduje osobistą bazę danych, odszyfrowuje znaki graficzne, przekształca je w znaczenia i łączy w nowe pomysły. Czytanie buduje kompetencje pozwalające rozumieć innych ludzi, lepiej się z nimi komunikować i lepiej pracować w zespołach. Każdy zespół złożony z czytelników (rodzina, firma, gmina, region czy naród) będzie funkcjonował lepiej, jeżeli jego członkowie będą czytelnikami, a więc ludźmi empatycznymi i mądrymi, o wysokich umiejętnościach społecznych. Czytanie jest fundamentem i spoiwem naszej cywilizacji. w tej chwili 41% Polaków deklaruje przeczytanie jednej książki w ciągu ostatnich 12 miesięcy. W wielu krajach europejskich czyta co najmniej 70-80% dorosłych. Dlatego konieczne jest wdrożenie strategii upowszechniania czytania, zmiana myślenia i zbudowanie zrozumienia prawdziwego znaczenia czytania. Należy pokazać wizję, iż czytająca Polska to miejsce, w którym każde dziecko może realizować swój pełen potencjał. Podniesienie poziomu czytelnictwa można osiągnąć poprzez partnerską współpracę różnych sektorów: państwa, biznesu i non-profit. Czytanie może stać się narzędziem rozwoju regionalnego, budowania innowacji i kapitału społecznego na poziomie gminy, powiatu czy regionu.
Zastępca dyrektora Instytutu Książki ds. Programowych – Agnieszka Rasińska-Bóbr przedstawiła informację o działaniach i programach, które realizuje Instytut Książki. Celem programu Promocja czytelnictwa jest m.in. wspieranie wartościowych form promowania czytelnictwa, zarówno poprzez dofinansowywanie innowacyjnych szeroko zakrojonych programów promujących powszechne praktyki czytelnicze, jak i poprzez wsparcie dla przedsięwzięć promujących najbardziej znaczące zjawiska literatury współczesnej.
Zastępca dyrektora Departamentu Mecenatu Państwa w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Edyta Wiśniowska poinformowała, iż w bieżącym roku dobiega końca edycja Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 2.0 na lata 2021-2025 i ministerstwo rozpoczyna prace nad Narodowym Programem Rozwoju Czytelnictwa 3.0. Pierwszym etapem prac mają być prekonsultacje środowiskowe, po których nastąpi etap ewaluacji i wypracowania założeń nowej odsłony programu.
Dyrektor Departamentu Kształcenia Ogólnego w Ministerstwie Edukacji Narodowej – Małgorzata Szybalska poinformowała, iż ministerstwo podejmuje szereg działań na rzecz podniesienia poziomu czytelnictwa. w tej chwili prowadzone są prace nad całościową reformą kształcenia ogólnego, która w pierwszej kolejności obejmuje zmiany w podstawie programowej na wszystkich etapach edukacji począwszy od wychowania przedszkolnego przez szkoły podstawowe i ponadpodstawowe.
Podczas dyskusji posłowie podnosili m.in. kwestie: wypracowania nowych nawyków czytelniczych, współpracy resortów edukacji oraz kultury i dziedzictwa narodowego w sprawie strategii czytelniczej, podniesienia wskaźników czytelnictwa w Polsce, odpływu kadr z bibliotek oraz kolejnej edycji Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa.
Komisja Łączności z Polakami za Granicą /LPG/ pozytywnie zaopiniowała kandydaturę Grzegorza Sali na stanowisko Konsula Generalnego RP w Belfaście.
Komisja pozytywnie zaopiniowała kandydaturę Wojciecha Baczyńskiego na stanowisko Konsula Generalnego RP w Kurytybie.
Komisja Mniejszości Narodowych i Etnicznych /MNE/ rozpatrzyła informację Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na temat realizacji w Polsce Europejskiej karty języków regionalnych i mniejszościowych.
Informację przedstawiła dyrektor Departamentu Wyznań Religijnych oraz Mniejszości Narodowych i Etnicznych w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji – Katarzyna Kownacka.
W przedstawionym materiale oparto się na 6 zaleceniach Komitetu Ekspertów Rady Europy zawartych w jego stanowisku do IV Raportu z realizacji przez Rzeczpospolitą Polską postanowień Europejskiej Karty Języków Regionalnych lub Mniejszościowych za lata 2017-2021. Wśród zaleceń znalazły się następujące wytyczne:
- cofnięcie środków ograniczających nauczanie języka niemieckiego jako języka mniejszości i zapewnienie edukacji w języku białoruskim, niemieckim, kaszubskim, łemkowskim i ukraińskim na poziomie przedszkolnym, podstawowym i średnim,
- przyjęcie ustrukturyzowanej polityki stosowania Karty do każdego języka regionalnego lub mniejszościowego,
- zapewnienie podstawowego i dalszego szkolenia wystarczającej liczby nauczycieli w zakresie nauczania języków regionalnych lub mniejszościowych, a także zaktualizowanych podręczników i innych materiałów edukacyjnych,
- wzmocnienie wysiłków na rzecz promowania świadomości i tolerancji w polskim społeczeństwie jako całości w odniesieniu do języków mniejszościowych i reprezentowanych przez społeczności mniejszościowe kultur,
- podjęcie konkretnych działań w celu wdrażania ratyfikowanych postanowień art. 10 Raportu we wszystkich tych lokalnych i regionalnych jednostkach administracyjnych, w których mniejszości są obecne w wystarczającej liczbie, niezależnie od ustawowego progu 20%,
- podjęcie środków w celu rozszerzenia nadawania programów radiowych i telewizyjnych we wszystkich językach regionalnych lub mniejszościowych.
Podczas dyskusji zwrócono uwagę na fakt małej znajomości wśród społeczności mniejszościowych, a także urzędników postanowień i zobowiązań zawartych w Europejskiej Karcie Języków Regionalnych i Mniejszościowych.
Przewodnicząca Komisji – poseł Wanda Nowicka (Lewica) zauważyła, iż w informacji brakuje odniesienia do aktualnej sprawy ustawowego uznania języka wilamowskiego za język regionalny (projekt ustawy został skierowany do Komisji i oczekuje na pierwsze czytanie).
Obecna na posiedzeniu przedstawicielka społeczności żydowskiej zwróciła uwagę na stosowanie wymogu dla uczniów z mniejszości żydowskiej zdawania matury w ich języku mniejszościowym – hebrajskim, w systemie edukacji mniejszościowej. Obecnie, według niej, znajomość tego języka wśród młodzieży żydowskiej jest na poziomie zerowym i dopiero w szkole średniej zapoznaje się ona z jego podstawami, jednak nie osiąga w nauce języka hebrajskiego poziomu zaawansowanego.
Komisja rozpatrzyła informację Ministra Edukacji na temat funkcjonowania Strategii rozwoju oświaty mniejszości w Polsce (białoruskiej, litewskiej, niemieckiej, ukraińskiej).
Informację przedstawił zastępca dyrektora Departamentu Kształcenia Ogólnego w Ministerstwie Edukacji Narodowej – Tomasz Głowacki.
Celem opracowania strategii oświaty poszczególnych mniejszości narodowych było dokonanie analizy stanu oświaty danej mniejszości, zdiagnozowanie jej specyficznych problemów oraz sformułowanie propozycji ich rozwiązań. Pierwsza strategia dotyczyła mniejszości litewskiej i została opracowana w roku 2001. Ostatnia strategia odnosiła się do oświaty mniejszości białoruskiej i została opracowana w 2014 r. W opracowaniu strategii uczestniczyli przedstawiciele Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji we współpracy z organizacjami reprezentującymi mniejszości, kuratorami oświaty oraz przedstawicielami samorządów na terenie których dana mniejszość zamieszkuje. Ostatnie spotkanie monitorujące realizację strategii miało miejsce w 2016 r. i dotyczyło mniejszości ukraińskiej. W opinii MEN zawarte w strategiach analizy stanu oświaty, ustalenia i wyzwania w dużej mierze straciły na aktualności. W związku z przywróceniem działalności Zespołu ds. Edukacji w ramach Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych Minister Edukacji nie planuje w tej chwili ani aktualizacji ani opracowania nowych strategii dla ww. mniejszości.
Podczas dyskusji przewodnicząca Komisji – poseł Wanda Nowicka zwróciła uwagę na brak konkretów w przedstawionym dokumencie. Zobowiązała resort edukacji do przedstawienia na piśmie szczegółowego harmonogramu działań na najbliższy rok, w rozwiązywaniu problemów edukacyjnych mniejszości narodowych i etnicznych.
Przedstawiciel strony mniejszościowej Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych stwierdził, iż w momencie powstania strategie budziły duże nadzieje, jednak okazały się one płonne, gdyż żaden z urzędów ani żadna z instytucji nie poczuwała się do realizacji ich założeń. Według niego w tej chwili mają one jedynie wartość historyczną. Wszyscy zgodzili się, iż potrzebny jest nowy model systemu oświaty mniejszości narodowych i etnicznych w naszym kraju.
W ramach spraw bieżących poseł Włodzisław Giziński (KO) przedstawił projekt stanowiska Komisji w sprawie publicznego znieważenia grupy ludności żydowskiej z powodu jej przynależności narodowej oraz publicznego nawoływania do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych i wyznaniowych przez kandydata na urząd Prezydenta RP, posła do Parlamentu Europejskiego – Grzegorza Brauna.
Komisja przyjęła stanowisko, w którym wyraża stanowcze potępienie dla skandalicznych antysemickich wypowiedzi kandydata na Prezydenta RP – Grzegorza Brauna, w czasie debaty prezydenckiej w dniu 28 kwietnia 2025 r. Pytania i komentarze Grzegorza Brauna pod adresem innych kandydatów wprost wyrażały antysemityzm oraz nienawiść do grup mniejszościowych: Żydów, Ukraińców i innych.
W posiedzeniu uczestniczyli: doradca Marszałka Sejmu do spraw mniejszości narodowych i etnicznych – Ryszard Galla oraz współprzewodniczący Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych – Grzegorz Kuprianowicz.
Komisja Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa przeprowadziła pierwsze czytanie i rozpatrzyła rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody (druk nr 1171).
Uzasadnienie projektu przedstawił podsekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska, główny konserwator przyrody – Mikołaj Dorożała.
Projekt dotyczy utworzenia nowego organu, który zastąpi Państwową Radę Ochrony Przyrody w wydawaniu opinii w sprawie Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES). Specjalna komisja zajmie się opiniowaniem wniosków o wydanie zezwoleń i świadectw w sprawach związanych z CITES.
Komisja przyjęła poprawki m.in. o charakterze legislacyjnym, redakcyjnym i ujednolicającym oraz mające na celu wprowadzenie rygoru odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń wobec wnioskującego o zezwolenie lub świadectwo CITES.
Zgłoszono dwa wnioski mniejszości, polegające m.in. na rozszerzeniu pkt. 2 ust. 7k art. 56 projektu poprzez dodanie słów „przetrzymywania, chowu i hodowli” oraz skróceniu proponowanych we wskazanym artykule terminów rozpatrzenia spraw.
Komisja przyjęła sprawozdanie.
Sprawozdawca – poseł Elżbieta Burkiewicz (Polska2050-TD).
W posiedzeniu uczestniczył przewodniczący Państwowej Rady Ochrony Przyrody – Andrzej Kepel.
Komisja Regulaminowa, Spraw Poselskich i Immunitetowych /RSP/ wysłuchała informacji na temat funkcjonowania Biura Obsługi Medialnej Kancelarii Sejmu.
Informację przedstawili: zastępca szefa Kancelarii Sejmu – Michał Deskur oraz dyrektor Biura Obsługi Medialnej – Katarzyna Karpa-Świderek.
Dnia 26 lutego 2024 r. utworzone zostało Biuro Obsługi Medialnej, które zastąpiło Centrum Informacyjne Sejmu. Biuro odpowiada za obsługę medialną organów Sejmu oraz Kancelarii Sejmu, a także umożliwia dziennikarzom obsługę medialną parlamentu. Realizuje część zadań Kancelarii Sejmu określonych w jej regulaminie.
Do zadań biura należy m.in.: realizacja polityki informacyjnej Sejmu, redagowanie Systemu Informacyjnego Sejmu poprzez publikowanie zapowiedzi, komunikatów i informacji prasowych, obsługa medialna Marszałka Sejmu, wicemarszałków oraz komisji sejmowych, tworzenie i udostępnianie fotografii i materiałów filmowych informujących o pracy Sejmu i jego organów, organizacja konferencji prasowych, obsługa przedstawicieli mediów, opracowanie i wydawanie czasopisma „Kronika Sejmowa” oraz kooperacja z Biurem Komunikacji Społecznej w sprawach związanych z udostępnianiem informacji publicznej.
Biuro Obsługi Medialnej jest jednym z kluczowych biur realizujących priorytety kierownictwa Kancelarii Sejmu X kadencji poprzez wspieranie, budowanie i wzmacnianie zaufania i szacunku do Sejmu, wzmacnianie wizerunku Sejmu jako miejsca merytorycznego dialogu, otwartego dla obywateli, mediów i organizacji pozarządowych. Jednym z priorytetów jest tworzenie dobrych warunków do pracy dla przedstawicieli mediów.
W dyskusji posłowie poruszyli kwestie m.in.: małej ilości fotografii posłów znajdujących się w galerii zdjęć na stronie internetowej Sejmu, zbyt dużej liczbie udzielonych akredytacji oraz braku informacji o osobach posługujących się identyfikatorami prasowymi.
Komisja Spraw Zagranicznych /SZA/ na zamkniętej części posiedzenia podjęła uchwałę w sprawie powołanie na stałych doradców Komisji: Jana Malickiego, Radosława Fiedlera, Mariana Staszewskiego, Marka Siwca oraz Elizy Zeidler.
Komisja rozpatrzyła informację na tematu stanu i zarządzania budynkami polskich placówek dyplomatycznych i konsularnych.
Informację przedstawiła podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych – Henryka Mościcka-Dendys.
Spośród 95 ambasad, 51 siedzib urzędów znajduje się w nieruchomościach własnych. Dodatkowo, w przypadku 5 ambasad, siedziby ich wydziałów konsularnych znajdują się w odrębnych nieruchomościach własnych, podobnie jak 33 rezydencje kierowników placówek. Spośród 7 stałych przedstawicielstw 5 mieści się w nieruchomościach własnych. Do Skarbu Państwa należą również 2 rezydencje stałych przedstawicieli. Z 35 konsulatów generalnych w nieruchomościach własnych swoje siedziby ma 16 z nich. Ponad połowa – 13 – instytutów polskich i ośrodków kultury polskiej zlokalizowana jest w nieruchomościach własnych.
Zarządzanie nieruchomościami, które jest pojęciem szerszym niż administrowanie i w swoim zakresie zawiera strategiczne decyzje dotyczące zasobu gospodarowania nieruchomościami, prowadzone przez kierowników placówek, odbywa się w ścisłej konsultacji z podmiotem nadzorującym – Ministrem Spraw Zagranicznym i za jego akceptacją. Minister w ramach sprawowanego nadzoru nad jednostkami prowadzi, w uzgodnieniu z kierownikiem placówek zagranicznych, sprawy związane z pozyskiwaniem do zasobu nieruchomości niezbędnych na potrzeby siedzib i urzędów placówek zagranicznych, rezydencji kierowników placówek, mieszkań służbowych, ale również ze sprzedażą nieruchomości zbędnych na ich potrzeby. Sprzedaż nieruchomości zbędnych z punktu widzenia placówek zagranicznych następuje w trybie gwarantującym konkurencyjność i uzyskanie najwyższej ceny. Z kolei nieruchomości pozyskiwane na potrzeby placówek zagranicznych w formie najmu wymagają ich adaptacji do specjalnych potrzeb tych podmiotów. Utrzymywanie tego rodzaju nieruchomości w dobrym standardzie technicznym jest niezwykle istotne z uwagi na ich reprezentacyjnych charakter, ale także celem zapewnienia adekwatnego standardu bezpieczeństwa.
Podczas dyskusji poruszono m.in. kwestie: przyszłości aktualnej placówki w Waszyngtonie biorąc pod uwagę jej wartość historyczną, funkcjonowania placówki w Kigali oraz liczby pustych budynków polskich placówek dyplomatycznych i planów wobec nich.
Komisja Ustawodawcza /UST/ zaopiniowała, w trybie art. 34 ust. 8 regulaminu Sejmu, poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wraz z autopoprawką (przedstawiciel wnioskodawców – poseł Przemysław Wipler (Konfederacja).
Po przeprowadzonej dyskusji i wysłuchaniu ekspertów, Komisja zaopiniowała projekt jako dopuszczalny.
Komisja omówiła i zaopiniowała:
- skargę konstytucyjną, wszczynającą postępowanie w sprawie zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt SK 46/23,
- pytanie prawne, wszczynające postępowanie w sprawie zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt P 11/23,
- skargę konstytucyjną, wszczynającą postępowanie w sprawie zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt SK 90/23,
- wniosek grupy posłów, wszczynający postępowanie w sprawie zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 10/24,
- wniosek grupy posłów, wszczynający postępowanie w sprawie zawisłej przed Trybunałem Konstytucyjnym o sygn. akt K 11/24.
Komisja Nadzwyczajna do spraw działań przeciwpowodziowych i usuwania skutków powodzi z roku 2024 /NSP/ rozpatrzyła poprawki zgłoszone w czasie drugiego czytania do projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi oraz niektórych innych ustaw (druki nr 1176 i 1200).
W czasie drugiego czytania zgłoszono 21 poprawek. Komisja wnosi o przyjęcie 20 poprawek i odrzucenie 1 poprawki.
Poprawki, które Komisja proponuje przyjąć, dotyczyły m.in.: uproszczenia i skrócenia procedury udzielania dotacji ochotniczym strażom pożarnym z rezerwy celowej przeznaczonej na przeciwdziałanie klęskom żywiołowym i usuwanie ich skutków, przyznania pracownikom socjalnym przeprowadzającym rodzinne wyjazdy środowiskowe na terenach popowodziowych jednorazowego dodatku do wynagrodzenia, dalszego rozpatrywania wniosków o udzielenie finansowego wsparcia samorządowych inwestycji mieszkaniowych dla osób poszkodowanych w wyniku powodzi.
Poprawka, którą Komisja proponuje odrzucić miała na celu doprecyzowanie wprowadzenia możliwości zbywania na rzecz poszkodowanych będących osobami fizycznymi nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa albo jednostek samorządu terytorialnego, przeznaczonych na cele mieszkaniowe z pominięciem drogi przetargu nieruchomości.
Sprawozdawca – poseł Mirosław Suchoń (Polska205-TD).
W posiedzeniu uczestniczyli: sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów – Magdalena Roguska oraz podsekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – Katarzyna Nowakowska.
Komisja Nadzwyczajna do spraw zmian w kodyfikacjach /NKK/ rozpatrzyła wniosek o odrzucenie projektu i poprawkę zgłoszone w czasie drugiego czytania do projektu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy (druki nr 934 i 1153).
Komisja wnosi o odrzucenie wniosku i przyjęcie poprawki.
Poprawka polega na doprecyzowaniu warunków przekazania informacji o wynagrodzeniu, jego początkowej wysokości lub jego przedziale oraz o odpowiednich postanowieniach układu zbiorowego pracy lub regulaminu wynagradzania – w przypadku gdy pracodawca jest objęty układem zbiorowym pracy lub obowiązuje u niego regulamin wynagradzania. W poprawce zmieniono także sformułowanie „wolne stanowisko" na „stanowisko" w celu uniknięcia zawężenia stosowania tego przepisu.
Sprawozdawca – poseł Karolina Pawliczak (KO).
W posiedzeniu uczestniczyła sekretarz stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – Aleksandra Gajewska.