Podkomisja stała do spraw sztucznej inteligencji i przejrzystości algorytmów /nr 11/ (24-06-2025)

1 tydzień temu

Wersja publikowana w formacie PDF

Podkomisje:
  • Podkomisja stała do spraw sztucznej inteligencji i przejrzystości algorytmów /nr 11/
Mówcy:
  • Wykładowca w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego prof. ucz. dr hab. Marta Grabowska
  • Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik
  • Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski /KO/
  • Poseł Anna Sobolak /KO/
  • Poseł Dariusz Stefaniuk /PiS/
  • Kierownik Kolegium Doktorskiego i Studiów Podyplomowych Ochrony Danych Osobowych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego prof. ucz. dr hab. Krzysztof Stefański

Podkomisja stała do spraw sztucznej inteligencji i przejrzystości algorytmów, obradująca pod przewodnictwem posła Grzegorza Napieralskiego (KO), przewodniczącego podkomisji, zrealizowała następujący porządek dzienny:

– dyskusja na temat wniosków dla Polski wynikających z raportu pt. „CEE AI Challengers 2025”.

W posiedzeniu udział wzięli: Michał Kanownik prezes Związku Cyfrowa Polska wraz ze współpracownikami, Michał Smagowicz wiceprezes THINKTANK, Robert Janik ekspert Departamentu Bezpieczeństwa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Paweł Lewandowski ekspert Izby Gospodarki Elektronicznej, Emil Kędzierski ekspert Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji, Łukasz Cymiński specjalista do spraw legislacji, komisji oraz innych struktur w Biurze Związku Województw Rzeczypospolitej Polskiej, Joanna Karczewska przedstawicielka Stowarzyszenia Absolwentów Elektroniki na Politechnice Warszawskiej @ELKAPW, prof. ucz. dr hab. Marta Grabowska wykładowca w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego oraz prof. ucz. dr hab. Krzysztof Stefański kierownik Kolegium Doktorskiego i Studiów Podyplomowych Ochrony Danych Osobowych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego.

W posiedzeniu udział wzięli pracownicy Kancelarii Sejmu: Jakub Konecki, Magdalena Krzymowska – z sekretariatu Komisji w Biurze Komisji Sejmowych.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Dzień dobry. Witam bardzo serdecznie. Otwieram posiedzenie podkomisji stałej do spraw sztucznej inteligencji i przejrzystości algorytmów.

Stwierdzam kworum.

Witam posłów, członków podkomisji. Witam bardzo serdecznie gości zaproszonych na dzisiejszą podkomisję. Witam pana Roberta Janika, eksperta Departamentu Bezpieczeństwa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. Witam pana Michała Kanownika, prezesa Związku Cyfrowa Polska, będącego częścią międzynarodowego zespołu przygotowującego raport, o którym dziś będziemy dyskutować. Witam także pana Macieja Korusa, project managera w tym związku. Jako cała podkomisja chcielibyśmy złożyć panu prezesowi serdeczne gratulacje z okazji ponownego wyboru na tak zaszczytną funkcję. Mam nadzieję na dalszą dobrą współpracę, panie prezesie. Bardzo gratulujemy i bardzo dziękujemy. Witam serdecznie pana dyrektora Pawła Lewandowskiego, pana ministra, reprezentującego Izbę Gospodarki Elektronicznej. Witam serdecznie pana Michała Smagowicza, wiceprezesa THINKTANK. Witam serdecznie specjalistę do spraw legislacji Związku Województw Rzeczypospolitej Polskiej, pana Łukasza Cymańskiego. Witam panią Joannę Karczewską reprezentującą Stowarzyszenie @ELKAPW. Są z nami także przedstawiciele środowisk akademickich: prof. Krzysztof Stefański z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego oraz pani prof. Marta Grabowska z Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Witam wszystkich bardzo serdecznie.

Porządek dzisiejszego posiedzenia przewiduje dyskusję na temat wniosków dla Polski wynikających z raportu dotyczącego sztucznej inteligencji.

Czy są uwagi do tego porządku obrad? Nie widzę. Przystępujemy do jego realizacji.

Panie prezesie, od razu oddam panu głos. Bardzo proszę o wprowadzenie i przedstawienie tego raportu.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Panie przewodniczący, bardzo dziękuję za zaproszenie, za możliwość prezentacji, dyskusji na temat raportu i płynących z niego wniosków dla Polski, ale nie tylko dla Polski, bo odnosimy się również szerzej do regionu Europy Środkowo-Wschodniej, gdzie Polska powinna obejmować swoiste liderstwo w tym zakresie.

Dziękuję też za gratulacje i oczywiście dalej podejmuję to wyzwanie owocnej współpracy. Oby tylko była przez cały czas na takim poziomie, to już będzie sukcesem dla technologii cyfrowej w Polsce. Jeszcze raz dziękuję.

Szanowni państwo, raport został przygotowany przez Związek Cyfrowa Polska oraz nasze partnerstwo, organizacje z Europy Środkowo-Wschodniej, które pracują z nami w ramach CEE Digital Coalition, czyli Koalicji Cyfrowej państw z Europy Środkowo-Wschodniej. W ramach raportu przeanalizowaliśmy strategię rozwoju sztucznej inteligencji w większości państw europejskich. W raporcie znajdziecie państwo oczywiście wyszczególnione te kraje z naszego regionu. W prezentacji pokażę kilka, naszym zdaniem, najbardziej spektakularnych przykładów, natomiast zachęcam do zapoznania się z całością raportu, gdzie jest więcej przykładów i więcej opisanych krajów. Kończymy rekomendacjami dla regionu, ale właśnie z tym zamierzeniem, iż tym regionom Polska powinna jednak nadawać pewien rytm w pracach nad sztuczną inteligencją. Moment jest bardzo trafny, gdyż jako Polska jesteśmy w przededniu nowej strategii rozwoju sztucznej inteligencji w Polsce. Rząd właśnie nad nią pracuje. Implementujemy do polskiego prawa AI Act, mamy w Europie dyskusję o przeglądzie AI Act, więc absolutnie moment jest kluczowy, żeby na ten temat rozmawiać.

Na początek kilka cyfr. Przypuszczam, iż państwo doskonale znacie, ale myślę, iż to jest dobry background do tego, żeby wiedzieć o jakiej skali tematu rozmawiamy. Ta technologia zdecydowanie ma dzisiaj wpływ na rozwój gospodarek absolutnie całej Unii Europejskiej, adekwatnie w całym świecie. Wpływa bezpośrednio na konkurencyjność naszej gospodarki, produktywność, innowacyjność. Stąd tak istotne, żebyśmy wypracowali najlepsze rozwiązania w tym zakresie.

Niestety Europa nie jest tutaj liderem na skali globalnej, bo w ubiegłym roku jedynie 11% małych, 20% średnich i 41% dużych firm w Europie wdrożyło rozwiązania AI. To na tle globalnych liderów jest zdecydowanie za mało, szczególnie w tym segmencie małych, średnich firm. Pozytywne jest to, iż te małe firmy zapowiadają otwartość, gotowość, zainteresowanie wdrożeniem, natomiast niestety nie przekłada się to na fizyczne działania w tym zakresie.

Liderami w Europie w tych wdrożeniach są Dania, Szwecja, Belgia. Średnia unijna to jest 13,5%, jeżeli chodzi o wdrożenie sztucznej inteligencji w sektorze prywatnym. Na wykresie znajdą państwu wszystkie kraje europejskie, unijne oraz kilka państw spoza Unii Europejskiej, ale z terenu Europy. Niestety Polska przez cały czas jeszcze nie jest liderem w tym zakresie. Mam nadzieję, iż ta nowa strategia, nowa ustawa, choćby z piaskownicami regulacyjnymi, zacznie zmieniać tę sytuację i zaczniemy piąć się w górę w tych wdrożeniach, wykorzystywać otwartość, ten potencjał, który dzisiaj już próbujemy wykorzystawać, tworząc czy to fabryki AI, czy też wnioskując o najnowszą Gigafabrykę AI.

To, co wyróżnia nasz region, Europę Środkowo-Wschodnią na tle Europy Zachodniej, to są dwie cyfry, które naprawdę bardzo proszę zapamiętać, bo one pokazują, jaki mamy potencjał.

To jest po pierwsze, udział zatrudnienia w sektorze ICT. W Polsce, jest on wyraźnie wyższy niż w Zachodniej Europie i to bardzo wyraźna różnica. Jeszcze wyraźna różnica jest, jeżeli chodzi o liczbę tworzonych nowych firm sektora ICT w regionie Europy Środkowo-Wschodniej versus Europa Zachodnia i tu właśnie dwukrotnie więcej tworzymy nowych, młodych firm branży technologicznej w porównaniu do Europy Zachodniej, czyli tę otwartość, gotowość, chęci, mamy naprawdę potężne. Mamy problem później, żeby to wykorzystać i podtrzymać ten pęd młodych do tworzenia nowych rozwiązań, bo o ile już weźmiemy choćby udział eksportu technologii ICT w Europie Środkowo-Wschodniej, tu już bardzo mocno odstajemy od Europy Zachodniej, więc ta efektywność jeszcze niestety nie jest naszą silną stroną.

Z całą pewnością AI także w naszej części Europy jest tym katalizorem, tym kołem napędowym gospodarki. Tylko ta technologia do 2030 r. może przynieść światowej gospodarce ponad 15 bilionów dolarów dodatkowego dochodu, a w samej Europie ta technologia może zwiększyć produktywność w ciągu najbliższych 10 lat o choćby prawie 40%. To, co pozytywne, to iż większość firm w regionie dostrzega ten potencjał i przewiduje uwzględnienie tej technologii. Natomiast problemem przez cały czas jest przekuwanie tych deklaracji otwartości, gotowości w czyny i implementacje konkretnych technologii w swoich organizacjach.

Co dalej w Europie? To też jest istotne, żebyśmy mieli szerszy punkt widzenia. W tej chwili w Komisji Europejskiej realizowane są konsultacje przeglądu AI Act w zakresie uproszczenia i ewentualnie modyfikacji tych najbardziej restrykcyjnych, najbardziej problematycznych zapisów. Stąd mamy trochę taki etap zawieszenia w procesie implementacji. Wiele państw czeka na to, co zrobi Komisja Europejska.

W ubiegłym tygodniu mieliśmy bardzo dobre spotkanie z komisarz Virkkunen w tym temacie. Więc Komisja też dostrzega ten problem, iż AI Act momentami poszedł zbyt daleko, być może teraz trzeba znaleźć rozwiązanie co zrobić, żeby zaprzestać wylewania dziecka z kąpielą. To jest bardzo trudne. Na to nakłada się problem relacji AI Act do regulacji RODO, które kompletnie nie pasują do dzisiejszego stanu technologicznego, więc tych wyzwań dla Unii Europejskiej jest dużo więcej, ale skupmy się na naszym regionie.

Kilka krajów, które pokazują, gdzie jesteśmy.

Bułgaria 38 miejsce pod względem indeksu innowacyjności. Na 133 badane państwa wydaje jedynie 0,8% PKB na R&D, na badania i rozwój. To jest współczynnik, który szczególnie oddaje poziom inwestycji w innowacyjność w naszym regionie. I tu Bułgaria niestety plasuje się na jednym z ostatnich miejsc w tym zakresie. Plus jest taki – mają krajową strategię AI od 2020 r. Podejmują dzisiaj intensywne działania w tym zakresie, żeby wdrożyć narzędzia AI do procesu nauczania, natomiast z całą pewnością bardzo mocno odstają jeszcze, jeżeli chodzi o wdrożenie AI w firmach, bo jedynie 6,5% bułgarskich firm korzysta z technologii AI, co na tle Europy absolutnie jest wskaźnikiem poniżej jakiegokolwiek poziomu akceptacji. Chorwacja dla porównania zajmuje odleglejsze trzecie miejsce w indeksie innowacyjności, ale wydaje już prawie 1,5% PKB na R&D. To jest już współczynnik, który jest dużo wyżej, aczkolwiek nadal, jak państwo za chwilę zobaczycie, to nie jest dużo poniżej poziomu, który powinien gwarantować rozwój innowacyjności w gospodarce. I mają bardzo ambitną, dobrą krajową strategię rozwoju do 2030 r. i bardzo intensywnie rozbudowują poszczególne strategie branżowe wokół tej strategii krajowej. My dla przypomnienia też pracujemy dzisiaj nad krajową strategią cyfryzacji państwa do 2030 r., więc idziemy podobną ścieżką, lekko spóźnieni.

Słowenia, czyli czwarta pozycja, wydaje 2,1% PKB na rynek. To jest absolutnie jeden z wyższych wskaźników w naszym regionie. Jest to jedno z pierwszych państw w Europie z krajową strategią rozwoju sztucznej inteligencji. Mają też krajowy program wsparcia i rozwoju użycia sztucznej inteligencji do 2025 r. i bardzo intensywnie inwestują we współpracę międzynarodową w zakresie rozwoju tej technologii, choćby w ubiegłym roku gościli Global Forum on the Ethics of Artificial Intelligence.

I Polska – gdzie się znajdujemy? jeżeli chodzi o indeks innowacyjności, nie jesteśmy specjalnie wysoko, bo to jest 40 miejsce. Wydajemy jedynie 1,5% PKB na R&D. To jest absolutnie poniżej poziomu, który gwarantowałby naszej gospodarce wzrost innowacyjności. Problemem w tym zakresie są zarówno niewielkie możliwości budżetowe, jak i brak symbiozy, współpracy między sektorem publicznym, prywatnym w stymulacji prywatnych inwestycji w R&D. Dodatkowo nałożyło się to na implementację podatku wyrównawczego, który de facto zlikwidował w Polsce ulgi badawczo-rozwojowe, co jeszcze bardziej utrudni nowe inwestycje w zakresie centrów badawczo-rozwojowych. Mamy co prawda politykę rozwoju AI w Polsce od 2020 r., natomiast jest to jedna ze strategii, która skończyła tylko na strategii. Nic w ślad za nią nie poszło, żadne działania, żadne konkretne inwestycje, ówczesny rząd od czasu tej strategii nie podjął żadnej inicjatywy. To niestety jest duży minus. Za to dzisiaj pracujemy nad nową polityką rozwoju sztucznej inteligencji, od 2025 r. jest ona w trakcie konsultacji. Czekamy na finalny efekt, jest projekt, zobaczymy, co z niej będzie, natomiast na pewno te ostatnie cztery lata de facto zostały trochę przespane w tym zakresie strategii i myślenia inwestycyjnie pod tym względem.

Natomiast to, co nas wyróżnia tle Europy, to są Grupy Robocze ds. Sztucznej Inteligencji w ramach Ministerstwa Cyfryzacji, które działają od wielu lat. To jest rzecz, która nie jest często spotykana w regionie. adekwatnie nie znam drugiego kraju, który ma taką formę współpracy ze środowiskiem NGO, z biznesem, żeby wspólnymi siłami tworzyć grupy robocze, w ramach których tworzone są konsultacje poszczególnych elementów rozwoju tej technologii. Więc duże, duże brawa należą się resortowi cyfryzacji, iż tak mocno inwestuje w tę współpracę partnerstwa publiczno-prywatnego.

Co powinniśmy zrobić, patrząc na to, gdzie jesteśmy jako region, co możemy wspólnymi siłami uczynić, podkreślam słowo wspólnymi, bo tylko takie wspólne działanie pozwoli nam osiągnąć cele. Nie ma w regionie żadnego kraju, łącznie z nami, który samodzielnie jest w stanie stać się jakimś istotniejszym liderem graczy na rynku sztucznej inteligencji, ale wspólnymi siłami jesteśmy w stanie stworzyć już bardzo silny ośrodek rozwijający tę technologię w Europie.

Po pierwsze, praca na rzecz wspólnej regionalnej strategii AI. Dopóty, dopóki to są narodowe strategie krajowe, jest to rozproszone. Każdy kraj jest za słaby, żeby mocniej inwestować we własną strategię. Dopóki nie zharmonizujemy, nie skoordynujemy tych strategii narodowych w jedną regionalną strategię, nie stworzymy poczucia wspólnoty interesów w tym zakresie w regionie, niestety będziemy jednym z wielu klientów w tym zakresie na rynku, a niestety do liderstwa będzie nam bardzo daleko. Chyba nie do końca jeszcze widać gotowość i świadomość tej potrzeby w poszczególnych krajach. Liczymy też na inicjatywę ze strony polskiej. Ktoś musi narzucić pewien rytm w tym zakresie. Może to być właśnie Polska.

Budowa jednego z europejskich superklastrów AI w regionie. Polski rząd złożył wniosek o Gigafabrykę AI. Z całą pewnością możemy zrobić więcej. Na pewno możemy utworzyć regionalne superklastry AI w ramach programu InvestAI, połączyć istniejące w ramach CEE centra superkomputerowe w sieć obliczeniową dla AI w ramach całego regionu. Potencjał jest bardzo, bardzo duży. Pierwszy krok został wykonany – wniosek o Gigafabrykę, dwie fabryki AI już w Polsce, które… Wczoraj, zdaje się, uruchomiliśmy poznańską, więc punkt wyjścia jest dobry, trzeba wykonać dalsze kroki w tym zakresie, żeby scalić to w jeden regionalny Hub.

Napęd dla AI w sektorze prywatnym dzięki praktycznym narzędziom wdrożeniowym. Tu jest kilka opcji, które wzięliśmy z różnych rejonów w regionie na przykład program voucherów AI, regionalny program grantowy dla firm. To w części państw zaczyna powoli raczkować, ale do tego jest potrzebne regionalne działanie, żeby ten program był faktycznie bogaty budżetowo, żeby ten program był faktycznym wsparciem dla firm, szczególnie małych, średnich, żeby były skłonne zainwestować te pieniądze w nowe rozwiązania, narzędzia oparte na sztucznej inteligencji.

Centra AI dla kluczowych sektorów. Tutaj każdy kraj ma swoją specjalizację jak Przemysł 4.0 – tu naturalnymi liderami stają się Czechy i Polska, branża FinTech – Estonia, medycyna – Węgry, logistyka – Słowacja. Każdy kraj ma swoją specjalizację, którą można obudować centrem AI dla danego sektora, a skoordynować to w całym regionie.

Zachęty podatkowe dla firm rozwijających AI na wzór rozwiązań z Irlandii, tam jest zachęta podatkowa. Znaczy bez uruchomienia swego rodzaju ulgi podatkowej, jak my mamy w Polsce ulgę na robotykę czy ulgę R&D, musimy mieć ulgę na cyberbezpieczeństwo czy też AI, żeby stymulować inwestycje firm w tym zakresie, szczególnie tych małych, średnich, które niestety nie mają takich luźnych środków, które mogą zainwestować samoistnie w tę technologię.

Edukacja z zakresu AI i umacniania puli talentów. Uruchomienie regionalnej AI Akademii, żeby wspólnie budować program edukacyjny, szkoleniowy dla MŚP, dla konsumentów, dla uczniów, żeby przygotowywać społeczeństwo do efektywnej, bezpiecznej konsumpcji tej technologii, czyli z uwagi na zmiany na rynku pracy, które będą przyspieszane przez AI, musimy uruchomić wspólny program recyklingowy dla osób zatrudnionych w sektorach tradycyjnych, które będą traciły atrakcyjność na technologii AI, żeby te osoby mogły łatwiej zmienić swoją specjalizację, znaleźć pracę w sektorach, które będą rozwijały się jeszcze szybciej dzięki tej technologii.

Wsparcie AI w administracji publicznej. To, co w Polsce bardzo ładnie wygląda poprzez mObywatela, inwestycje choćby dzisiaj planowanego w ramach mObywatela przewodnika dla użytkownika, funkcje, które będą w mObywatelu, to musi być jeszcze bardziej… szczególnie na poziomie lokalnym, żeby zachęcać samorządy do inwestowania w narzędzia, w usługi, które będą oparte na technologii dla mieszkańców.

Finansowanie jako podstawa rozwoju AI. Niestety bez pieniędzy nie jesteśmy w stanie niczego tutaj zdziałać. I żaden kraj w regionie nie ma takich możliwości budżetowych, żeby dorównać firmom globalnym czy to Google, Microsoft, NVIDIA czy Amazon, które inwestują po kilkadziesiąt miliardów dolarów rocznie. Żaden budżet tego nie udźwignie, stąd idea utworzenia regionalnego funduszu AI dla regionów Europy Środkowo-Wschodniej zrzutkowego, można powiedzieć, spośród tych krajów, który będzie mógł supportować startupy oparte na AI w naszym regionie, ale budować również otwarte, ale równe partnerstwo z globalnymi graczami, żeby supportować nasze lokalne firmy, które chcą rozwijać produkty, usługi oparte na tej technologii, czy też wspomniane przeze mnie ulgi podatkowe dla inwestycji w AI.

Zastosownanie AI w cyberbezpieczeństwie. Coś, co absolutnie dzisiaj powinno być number one, patrząc na skalę zagrożenia w regionie, choćby wojnę w Ukrainie, skalę ataków, które codziennie rejestrujemy w Polsce, należy utworzyć na przykład w Polsce regionalny AI Cyber Security Hub, który będzie analizował zagrożenia oparte na technologii właśnie dla naszego regionu. To przyspieszy reakcje, ułatwi funkcjonowanie służbom poszczególnych państw w tym zakresie. AI może być istotnym elementem w służbie właśnie ochrony infrastruktury krytycznej w naszym regionie.

Dostosowanie ram prawnych w ujęciu regionalnym. To, co jest bardzo, bardzo istotne, żebyśmy choćby AI Act implementowali w miarę skoordynowany sposób w całym regionie, żebyśmy nie mieli w każdym regionie innych regulacji w tym zakresie, żeby firmy mogły swobodnie działać transgranicznie, choćby piaskowce regulacyjne, żeby działały w całym regionie, a nie tylko w poszczególnych krajach. To stawiałbym na pierwszym miejscu, czyli koordynacja strategii w regionalną oraz koordynowanie implementacji regulacji europejskich w podobnych ramach, żeby firmy z naszego regionu mogły swobodnie działać w całym regionie transgranicznie.

Gwarancja dostępu do danych dla AI. Bez dostępu danych AI nie będzie się rozwijało. Musimy stworzyć regionalną infrastrukturę współdzielenia danych oczywiście zgodnie z przepisami Unii Europejskiej, implementować ustandaryzowane produkty Text and Data Mining, stworzyć regionalne Public Data PULS na potrzeby szkolenia modeli właśnie AI czy też ustalić jasne wytyczne z zakresu poszanowania praw autorskich. Standardem jest kooperacja międzynarodowa. Coś, co jest szczególnie istotne, bo to jest technologia, która bardzo rozwija się globalnie i nie da się zamknąć tego na poziomie jednego czy dwóch krajów, czyli zawiązanie regionalnego centrum koordynacji standardów w zakresie AI. Czekamy dziś na standardy europejskie, które też się opóźniają, więc inicjatywa regionalna na pewno pomogłaby przygotować naszym lokalnym firmom w tym zakresie.

Rozwój regionalnych ram certyfikacji AI. Tutaj Polska również może być liderem. Zaczęliśmy program certyfikacji cyberbezpieczeństwa. Myślę, iż mamy zasoby, żeby rozszerzyć tę certyfikację również na technologię AI.

I rekomendowane kierunki działań. Bardzo krótko, bo nie chciałbym zabierać zbyt dużo czasu.

Po pierwsze, skupić się na opracowaniu wspólnego podejścia do rozwoju AI dostosowanego do lokalnych potrzeb i możliwości. Zamiast zabiegać o objęcie pozycji światowego lidera w obszarze AI skupić się na tym, w czym jesteśmy mocni, dobrzy, w co warto inwestować regionalnie.

Zabiegać o stworzenie wspólnej strategii na rzecz AI w regionie. To co mówiłem, jeszcze raz podkreślę, koordynowanie tych działań regulacyjnych, strategicznych na poziomie regionu, a nie poszczególnych krajów.

Zbudowanie superklastra AI w regionie. Podstawą mogą być Gigafabryki, o które dziś wspólnie z Bałtykami występujemy.

AI jako napęd gospodarczy. Dostrzegać potencjał inwestycji, szczególnie ze strony MŚP, w tę technologię i skoordynować podejście regulacji tak, żeby firmy miały swobodę działania w całym regionie, opartą o jasne reguły prawne bez nadmiernej wątpliwości co do zgodności ich działań z prawem.

Zadbać o regionalną platformę obiegu danych. Bez dostępu do danych nie jesteśmy w stanie budować żadnego efektywnego narzędzia AI, choćby rozwijane w Polsce modele czy PLLuM czy Bielik.

Zadbać o jednolite standardy, wspólnie uczestniczyć w międzynarodowych pracach nad nimi, a stworzyć również nasze regionalne centrum certyfikacji AI.

Konsekwentnie wdrażać plan, który, mam nadzieję, przyjmiemy w ramach strategii regionalnej, wdrożyć wspólne regionalne programy edukacyjne, szkoleniowe zarówno dla firm, jak i administracji, jak i konsumentów, jak i uczniów, żeby całe społeczeństwo było przygotowane do mądrego, efektywnego, bezpiecznego wdrożenia i korzystania z technologii i żeby wskazywać przede wszystkim te technologie, te specjalizacje, gdzie AI może skutecznie pomóc przyspieszyć rozwój naszej gospodarki. W Polsce to może być spokojnie ochrona zdrowia, energetyka czy też projektowanie budynków.

I konsekwentny wzrost zamiast wyścigu dominacji. To jest hasło, które być może jest mało polityczne, ale musimy mieć świadomość tego, iż nie będziemy nigdy liderem, jeżeli chodzi o tę technologię, ale możemy być bardzo istotnym elementem rozwoju tej technologii w świecie globalnym, z pozycji klienta przejść faktycznie w rolę prawdziwego partnera w tym zakresie, ale musimy mieć poczucie regionalnego, wspólnego interesu, musimy budować wspólną strategię, wspólne inwestycje i jako jeden region myśleć o tym, jak tę technologię wykorzystywać, wdrażać w naszej gospodarce, żeby budować jej potencjał.

I mądra implementacja tej technologii, wspólna, naprawdę pozwoli temu regionowi Europy Środkowo-Wschodniej budować bardzo mocną, wyraźną przewagę technologiczną, umacniać tutejsze gospodarki szczególnie nowe inwestycje i faktycznie stworzyć tutaj w regionie prawdziwy cyfrowy Hub dla całej Unii Europejskiej. Nasze małe i średnie firmy pokazują najdobitniej, iż są do tego gotowe, tylko potrzebują nieco wsparcia regulacyjnego instytucjonalnego, a przede wszystkim niestety otoczenia finansowego.

Cały raport jest dostępny pod tym QR kodem. Zachęcam do pobrania, tam jest więcej przykładów z poszczególnych krajów, więcej opisów strategii w poszczególnych krajach regionu i Europy i myślę, iż warto brać te najlepsze przykłady z wielu państw i stworzyć w Polsce optymalne rozwiązanie, jeżeli chodzi o strategię rozwoju technologii, a przede wszystkim warto uczyć się na błędach i nie powtarzać tego, co się nie udało w innych krajach, a i w Polsce również mamy takie negatywne doświadczenia z przeszłości. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Panie prezesie, bardzo dziękuję za przedstawienie tego raportu. Pozwolicie państwo, iż nim rozpocznę dyskusję, to powiem, iż być może warto byłoby się zastanowić – to już z przewodniczącym Pejo i z prezydium Komisji – czy może nie zrobić z tym raportem czegoś więcej niż tylko to omówienie na dzisiejszej podkomisji, szczególnie chodzi o te wnioski, o których pan prezes mówił, te sugestie, które wypływają z raportu dotyczące próby bycia aktywnym w tym wyścigu i tego, żeby nie dać się wyprzedzić, a może i doszosować do kogoś z pozycji liderskich. Myślę, iż w najbliższym czasie warto by było przeprowadzić taką poważniejszą dyskusję, ale to, o ile państwo pozwolicie, już po uzgodnieniu z prezydium Komisji, tak żeby coś z tym zrobić. Rozumiem, iż o ile chodzi Związek Cyfrowa Polska, możemy liczyć na współpracę.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Absolutnie tak, panie przewodniczący, jestem do dyspozycji. Szczególnie, iż naprawdę głęboko wierzę, iż Polska może być i powinna być takim liderem regionu, który narzuca pewne tempo prac w tym zakresie i musimy wykorzystać ten moment, bo on jest tu i teraz, a nie czekać w nieskończoność, co będzie dalej.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Zgadzam się w stu procentach. Zresztą taka ciekawostka, zawsze pojawia się to w różnych dyskusjach, fakt, iż to już daleka historia, lata 90., wszystkie analizy mówiły, iż z telefonami komórkowymi to my długo, długo, długo, a potem się okazało, iż wyprzedziliśmy wszystkich i byliśmy tym społeczeństwem, które najchętniej używało telefonów komórkowych, a choćby najszybciej miało po dwa takie telefony. To pokazuje, iż jesteśmy oswojeni z technologią, chcemy tej technologii, potrafimy się nią posługiwać, potrafimy ją wymyślać i myślę, iż nie mamy kompleksów na tle państw europejskich czy na świecie, więc myślę, iż o ile są gdzieś jakieś niedociągnięcia, to możemy to wszystko wspólnie razem jeszcze zrobić, jeszcze to naprawić.

Przepraszam za ten mój wstęp, nie powinienem. Czy ktoś z posłów, posłanek chciałby zabrać głos w dyskusji? Nie widzę. Czy ktoś z państwa na sali chciałby zapytać albo zabrać głos w kwestii raportu? Bardzo proszę, pani profesor. Oddaję pani głos.

Wykładowca w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego prof. ucz. dr hab. Marta Grabowska:

Marta Grabowska, Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego. Otóż moja wypowiedź będzie troszkę dłuższa. Na wstępie chciałabym zapytać autorów czy autora o rzecz następującą. Mianowicie na oficjalnej stronie Ministerstwa Cyfryzacji jest taka podstrona portal sztucznej inteligencji, prawda? I tam jest załączona ta strategia, która została opublikowana w 2020 r. Rozumiem, iż to jest mniej więcej ten sam tekst, który w raporcie jest od strony 63, czyli rozumiem, iż cały ten raport jest oparty na tej ogólnej strategii, przynajmniej nawiązuje do tej strategii, która znajduje się na tej stronie. Otóż króciutko. W tej strategii wyznaczono takie trzy okresy realizacji celów. Mianowicie rok 2023 krótkoterminowy, następnie 2027 długoterminowy i po 2027 już tam daleko.

Pierwsze moje pytanie jest takie, ponieważ jednak odnoszę wrażenie, iż tutaj to jest jakimś gruntem, czy w ogóle dokonano jakiejkolwiek analizy – tu jest pytanie adekwatnie do prezydium – czy dokonano jakiejś analizy czy te cele, które zostały wyznaczone w zakresie sztucznej inteligencji, opublikowane na stronie gov.pl na portalu portal sztucznej inteligencji zostały zrealizowane, bo rok 2023 już minął. Pytanie czy państwo może zadbali o to, żeby sięgnąć czy taki raport gdzieś jest. I czy my w ogóle nie budujemy na jakiś piaskach, czy też cokolwiek rzeczywiście się dzieje.

Druga sprawa to jest ten okres 2027 r. To już troszeczkę dalej posunięte, ale ten 2027 też się zbliża – co z tych założeń przyjętych do roku 2027 już jest w realizacji, co jest w tej chwili realizowane? To jest moje drugie pytanie. Oczywiście ten czas po, tam jest wizja, ale już nie będziemy się do tego odnosić, bo to pozostało przyszłość. Zobaczymy, co ewentualnie wyniknie z dotarcia do jakichś raportów o realizacji tych materiałów, które są opublikowane na oficjalnej stronie, nie w raporcie fundacji, tylko na oficjalnej stronie gov.pl.

Przyjmując teoretycznie, iż coś tam się dzieje, albo jeżeli nic się dzieje, to właśnie coś trzeba zrobić, to teraz ten raport tym się różni od tego, co jest opublikowane na tej oficjalnej stronie że, jak rozumiem, autorzy zrobili taką analizę, co się dzieje pod tym względem w innych krajach i próbują nam przedstawić, gdzie to my jesteśmy, na którym miejscu i co można by było ewentualnie zrobić wspólnie z niektórymi z tych krajów. Teraz nie za bardzo wiem, czy celem tego raportu było tylko porównanie, bo to jest w tytule, państw Europy Centralnej i Wschodniej, których tu nie ma wszystkich, czy też to jest jakiś miszung państw Europy Centralnej i Wschodniej, jakichś wybranych – nie wiem, jakie było kryterium doboru tych państw Europy Centralnej, bo tu nie ma wszystkich, tylko są jakieś tam wybrane – z jakimiś krajami z całej Unii Europejskiej, a choćby spoza, bo o ile dobrze pamiętam, tu jest też i Wielka Brytania, która już w ogóle jest poza i dawno wyprzedziła wszystkich w całej Europie, bo oni są absolutnym liderem, jeżeli chodzi o sztuczną inteligencję, chyba na drugim czy trzecim miejscu, bo są Stany Zjednoczone, Chiny, o ile brać świat, to ciągle jednak na pierwszym miejscu są Stany Zjednoczone, potem są Chiny, potem ktoś jeszcze i chyba wielka Brytania jest trzecia albo czwarta, więc nie bardzo wiem, jaka tu jest wyznaczona droga, bo adekwatnie trzeba by było porównać wszystkie kraje Europy Centralnej i to, co autorzy zaliczają do tego CEE i ewentualnie dać jakieś wybrane przykłady z innych państw Unii Europejskiej czy liderów europejskich, uzasadniając, dlaczego wybiera się akurat te, a nie inne. Więc to, jeżeli chodzi o metodologię tego raportu.

Druga kwestia to jest inna rzecz. Mianowicie zarówno na stronie gov.pl, czyli na oficjalnej stronie rządowej, jak i w tym raporcie wymienione są pewne obszary, które byłyby ważne dla rozwoju sztucznej inteligencji m.in. smart city, budynki, rolnictwo, sektor publiczny, przemysł chyba jest, już nie pamiętam, parę sektorów jest wymienionych jako takich ważnych. I otóż pan szanowny prelegent wspomniał rzeczywiście, iż jest jednak daleko posunięta specyfika zarówno gospodarki tych poszczególnych krajów, jak i sektora publicznego, znaczy mówię tu o sektorze prywatnym i sektorze publicznym. Otóż nie da się na przykład przenieść rozwiązań sztucznej inteligencji, choćby gdyby one były gdzieś tam wprowadzone, z jednego kraju do drugiego, ponieważ nasze systemy administracji publicznej i systemy polityczne różnią się tak dalece, iż tego się po prostu nie da przenieść. Każdy kraj musi pewne rzeczy zrobić sam na przykład systemy podatkowe, systemy ubezpieczeń społecznych itd. W każdym kraju te rzeczy są bardzo różnie rozwiązane i bardzo różne algorytmy są potrzebne. W związku z tym to, iż zorganizujemy jakiś kołchoz dla iluś krajów, to wcale nie znaczy, iż my wszyscy sobie te problemy jakoś sprawniej czy, można powiedzieć, bardziej skutecznie rozwiążemy, bo zaczniemy się zacinać na tym, iż nasz system na przykład administracji publicznej jest zupełnie inaczej zbudowany niż na przykład w Estonii. Tam na przykład sprawa obywatelstwa i innych rzeczy jest zupełnie inaczej traktowana i nie da się tego przenieść z jednego kraju do drugiego. To samo dotyczy przemysłu – struktury przemysłu, finansowania przemysłu na przykład systemów podatkowych, tak jak mówiłam, ubezpieczeń itd. To nie jest w takim razie taka prosta sprawa. Oczywiście można nawiązać jakąś współpracę pomiędzy tymi krajami, ale nie oczekujmy, iż taka fabryka, powiedzmy, rozwiąże pewne problemy, które są bardzo specyficzne dla poszczególnych krajów. To i tak trzeba będzie zrobić samemu, bo tu może choćby nikt nie będzie rozumiał, jak to funkcjonuje w Polsce. Co gorzej, ja już się nacięłam na taką sytuację w konsultacji z doktorantem z Włoch, którego przez jakiś czas miałam i który też przyjechał, ponieważ on się we Włoszech, konkretnie na Sycylii, zajmuje sztuczną inteligencją dla administracji publicznej i chciał porównywać, jak sztuczna inteligencja jest stosowana we Włoszech, a jak w Polsce. Nic nie dało się porównać, bo system administracji publicznej jest zupełnie inny. adekwatnie w ogóle nie ma o czym rozmawiać, bo on nie rozumie naszego systemu ZUS, a my nie rozumiemy jakichś tam ich prywatnych ubezpieczeń społecznych itd.

Rozumiem, iż to jest jakiś taki rzut okiem, żeby zachęcić do pewnych działań, natomiast żeby naprawdę coś osiągnąć, w moim przekonaniu jest potrzebna znacznie głębsza analiza. Dziękuję.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Dziękuję bardzo. Panie prezesie, proszę.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Dziękuję bardzo. Może po kolei.

Jeśli chodzi o polską strategię, w raporcie odnieśliśmy się do strategii z 2020 r., zgadzam się, nic z niej nie zostało zrobione.

Wykładowca w Centrum Europejskim UW prof. ucz. dr hab. Marta Grabowska:

No więc o to chodzi.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Mogę przyznać jedynie z bólem i smutkiem, iż niestety strategia została tylko na papierze…

Wykładowca w Centrum Europejskim UW prof. ucz. dr hab. Marta Grabowska:

Trzeba było od tego zacząć.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

I nie została ona zrealizowana. choćby chyba nie zostało zrealizowane podsumowanie, być może dlatego, iż nie było czego podsumowywać. To pełna zgoda. Absolutnie żaden cel strategiczny nie został zrealizowany. Natomiast w tym momencie resort cyfryzacji pracuje nad nową strategią technologii w Polsce, która ma być przyjęta na jesieni i obowiązywać do 2030 r., więc nie możemy się do tego odnosić, bo jest dopiero projekt strategii. Natomiast w raporcie odnosiliśmy się do strategii, która obowiązuje w Polsce, ale fakt, jeszcze nie została ona zrealiowana.

Jeśli chodzi o pozostałe przykłady z państw Europy Środkowo-Wschodniej, odnieśliśmy się do krajów, które mają wdrożone strategie AI i je rozwijają. o ile dany kraj nie ma strategii, to trudno się do niego odnosić i próbować cokolwiek z niego wyciągać. Spoza regionu wybraliśmy te przykłady, które według nas są najbardziej warte uwagi pod kątem wyciągnięcia czegoś dla nas, dla Polski, dla regionu, tych pozytywnych, dobrych przykładów aktywności i mam nadzieję, iż będziemy uczyli się od najlepszych – czy od Wielkiej Brytanii, czy choćby od Szwajcarii, która również ma bardzo dobre przykłady w tym zakresie.

Jeśli chodzi o ostatnią część pani wypowiedzi, ja się z nią nie zgadzam. Znaczy po pierwsze, absolutnie jestem przeciwnikiem kołchozów, także technologicznych, natomiast naszym celem nie jest budowa jakiegoś idealnego ośrodka, który będzie miał wszystko takie samo, absolutnie. Nie odnosimy się ani do kwestii podatkowych, ani obywatelstwa, ani administracyjnych. Mówimy tu rozwoju biznesu i o tym co zrobić, żeby stworzyć w regionie Europy Środkowo-Wschodniej ekosystem, który będzie przyjazny rozwojowi technologii w lokalnych firmach, jak je supportować, wspierać, tak żeby powstawały usługi, produkty oparte na tej technologii. Uważamy, iż bez skoordynowania strategii regionalnej, bez skoordynowania implementacji AI Act do krajowych regulacji w regionie to się po prostu nie uda. Oczywiście trzeba zachować odrębności administracyjne, stąd to w ogóle pomijamy, bo to jest kwestia domeny rządu poszczególnych krajów, ale wsparcia biznesu trzeba dzielić najlepszymi przykładami w regionie i wyciągać to, co się udało, uczyć na błędach innych i unikać ich na przyszłość. I głęboko wierzę w to, iż możemy to zrobić wspólnymi siłami przy zachowaniu, jak wspomniałem w raporcie, pewnej specyfiki specjalizacji poszczególnych krajów, bo kraje mają specjalizację w poszczególnych sektorach i powinny się na nich skupiać, jeżeli chodzi o tworzenie odpowiednich centrów regionalnych rozwoju. Absolutnie nie widzę przeszkód, żeby tworzyć piaskownice regulacje na przykład dla produktów z zakresu ochrony zdrowia, żeby w tej piaskownicy mogły być testowane produkty polskie, węgierskie i czeskie na przykład. Nie widzę najmniejszych problemów, a wręcz byłoby to z korzyścią dla wszystkich w regionie, iż taka piaskownica regulacyjna regionalna miałaby rację bytu, aczkolwiek sukcesem będzie, jeżeli w polskiej ustawie faktycznie finalnie znajdą się choćby nasze krajowe piskownice regulacyjne, za co trzymam gorąco kciuki. Kołchoz – nie, koordynacja – tak.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Bardzo dziękuję, panie prezesie. Czy są jeszcze pytania? Pan profesor Stefański, bardzo proszę.

Kierownik Kolegium Doktorskiego i Studiów Podyplomowych Ochrony Danych Osobowych Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego prof. ucz. dr hab. Krzysztof Stefański:

Dziękuję bardzo. Panie prezesie, króciutko. Ja również zgadzam się z tym, iż ta strategia została na papierze, ona została opublikowana już rok po tym, jak powinna zacząć obowiązywać i została na papierze. Natomiast w grudniu zeszłego roku Ministerstwo Cyfryzacji wydało dokument, który nazywa się chyba polityka i oczywiście oparty jest na tej strategii, ale jest nieco bardziej szczegółowy.

Ja mam tylko pytanie, jak pan prezes ocenia ten dokument i możliwości jego wdrożenia. Dziękuję bardzo.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Dziękuję bardzo, panie profesorze. Panie prezesie, proszę.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Dziękuję bardzo. Z całą pewnością ta polityka z grudnia, teraz rozbudowana w dalszy projekt, jest dużo lepsza od tej strategii z 2020 r. Bardziej stąpa po ziemi. Zdecydowanie opiera się o bardziej miarodajne wskaźniki, które przede wszystkim są do osiągnięcia. Opiera się na realiach technologicznych i biznesowo-ekonomicznych Polski.

Natomiast wie pan, ja generalnie uważam, iż my jako Polska jesteśmy ekspertami w sprawie strategii, gorzej z ich realizacją, więc osobiście wolę oceniać strategię po jej realizacji, nie przy jej przyjmowaniu. Trzymam kciuki za rząd i realizację, żeby ta strategia przyniosła pozytywne efekty. Głęboko wierzę, iż o ile będziemy mieli w rządzie determinację, żeby ją obudowywać kolejnymi działaniami, aktami prawnymi, stymulowaniem i wykorzystywaniem jej rozwoju, to osiągniemy sukces. Natomiast oczywiście to wszystko zależy od tego, jaka będzie kontynuacja, bo też pamiętajmy, iż choćby najlepsza strategia stworzona przez jeden rząd, potem przez kolejne musi być kontynuowana, rozwijana. To jest problem strategiczny w Polsce, ale ja głęboko wierzę, że... Na pewno ta jest lepsza, ale czy będzie realizowana? Trzymam kciuki i będziemy pilnowali, mam nadzieję z Komisją, żeby była wdrożona i konsekwentnie realizowana, żebyśmy na niej skorzystali. Natomiast czas pokaże, na ile jako państwo będziemy potrafili konsekwentnie ją realizować i wdrażać poszczególne elementy.

Kierownik Kolegium Doktorskiego i Studiów Podyplomowych Ochrony Danych Osobowych Wydziału Prawa i Administracji UŁ prof. ucz. dr hab. Krzysztof Stefański:

Trudno mi wyobrazić sobie, żeby była gorsza.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Dziękuję bardzo, panie profesorze. Dziękuję bardzo, panie prezesie. Ja myślę, iż bez względu na to, z jakiej siły politycznej pochodzimy i siedzimy za tym stołem, to o ile chodzi o kwestie dotyczące sztucznej inteligencji i to, co powinno się z nią dziać, naszych rozwiązań prawnych, ale też takich okołoprawnych czy w ogóle tworzenia klimatu wokół rozwoju tej technologii, to nie powinno być sporu i powinniśmy robić wszystko, żeby jednak to wdrażać, a nie tylko pisać na papierach, bo na papierze czy teraz w każdym innym programie można przygotować piękną prezentację, byle potem ona działała.

I mogę panu prezesowi i wszystkim tutaj na tej sali też obiecać, iż my jako podkomisja będziemy starali się tego również pilnować i w takich drobnych rozdziałach odpytywać poszczególne resorty, ale też w takiej globalnej, czy może globalne to złe słowo, ale w takiej całościowej wersji jak na przykład ten projekt będziemy starali się być aktywni, zrobić coś, co będzie popędzało rząd. Tym bardziej iż pozytywnie oceniam pracę pana ministra Standerskiego, faktycznie on jest bardzo mocno w to zaangażowany, ma dużą wiedzę i determinację, więc miejmy nadzieję, iż tym razem to się uda.

Proszę bardzo, czy są jeszcze jakieś głosy? Pani poseł Sobolak, bardzo proszę.

Poseł Anna Sobolak (KO):

Dziękuję, panie przewodniczący. Ja wprawdzie nie w temacie, ale chciałabym złożyć wniosek, o którym wcześniej rozmawialiśmy. Wniosek dotyczy zorganizowania wyjazdu studyjnego podkomisji do spraw sztucznej inteligencji na Politechnikę Wrocławską do Wrocławia. Dziękuję.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

My tam chyba, o ile dobrze pamiętam, tworzymy jedną z superfabryk na Politechnice we Wrocławiu.

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Przy Gigafabryce.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Gigafabryce, tak?

Prezes Związku Cyfrowa Polska Michał Kanownik:

Gdańsk, Poznań, Wrocław, Warszawa…

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

No to o ile tak będzie, pani poseł, to tym bardziej musimy tam pojechać. Od razu zobaczymy, jak będzie wyglądała ta realizacja. I zgodnie z moją obietnicą odpytamy i sprawdzimy, czy wszystko dobrze się dzieje.

Tak, dziękuję bardzo za ten wniosek. Myślę, iż moi koledzy też podzielą tę... Patrzę, iż każdy macha głową do przodu.

Poseł Dariusz Stefaniuk (PiS):

Jesteśmy za.

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Wszyscy są za. Dziękuję bardzo.

Czy w temacie jeszcze, pani profesor? Pani profesor, tylko bardzo krótko. Dzisiaj mamy salę tylko na godzinę, więc musimy za chwilkę kończyć.

Wykładowca w Centrum Europejskim UW prof. ucz. dr hab. Marta Grabowska:

Marta Grabowska, Centrum Europejskie. Chciałam jeszcze tylko zwrócić uwagę, ponieważ my tutaj żyjemy w tym świecie Unii Europejskiej, oczywiście to jest bardzo ważne, ale ja chciałam przypomnieć również o takiej ogromnej inicjatywie Organizacji Narodów Zjednoczonych. Ostatnio wydano rezolucję w sprawie sztucznej inteligencji. Organizacja Narodów Zjednoczonych prowadzi coroczne ogromne kongresy AI for Good, czyli sztuczna inteligencja dla dobrych celów. Oczywiście to jest oparte o tych 17 celów zrównoważonego rozwoju i na tych kongresach jest realizowany cały szereg bardzo nowatorskich, wynalazczych propozycji. Będąc członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych, chyba też powinniśmy jednak pamiętać o tym, iż tam się promuje wdrażanie sztucznej inteligencji do tych 17 głównych celów. I w tych różnych planach powinniśmy mieć gdzieś z tyłu głowy, iż tego typu linia, można powiedzieć, ale już w skali świata jest wyznaczana przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Dziękuję

Przewodniczący poseł Grzegorz Napieralski (KO):

Dziękuję bardzo. Może to nie odpowiedź na pani głos, ale muszę pani powiedzieć i pochwalić naszą klasę polityczną. Miałem okazję w ramach naszej polskiej prezydencji być na takim spotkaniu, właśnie razem z ministrem Standerskim, w polskim parlamencie, gdzie byli kongresmeni, senatorowie ze Stanów Zjednoczonych, a jednym z głównych tematów również była sztuczna inteligencja. I zostawię to, o czym mówił pan prezes, o ile chodzi o realizację, ale o ile chodzi o świadomość polskiej klasy politycznej, elit politycznych dotyczącą sztucznej inteligencji, przejrzystości algorytmów czy zagrożeń, jakie za tym stoją, możliwości, jakie za tym stoją, celów, do których może być używana ta nowoczesna technologia, muszę powiedzieć pani profesor, iż naprawdę my jesteśmy bardzo uświadomioną klasą polityczną w tej materii i o ile nie prześpimy tego momentu, faktycznie będziemy starali się realizować te wszystkie nasze cele, to mamy szansę stać się naprawdę jednym z liderów, o ile chodzi o rozwój sztucznej inteligencji we współpracy z innymi krajami – tak jak powiedział pan prezes i jak wynika z tego raportu – we współpracy oczywiście z innymi partnerami.

I jedna rzecz, którą właśnie warto zauważyć, iż to nasze środowisko, które zbudowaliśmy we współpracy między gospodarką, czyli Big Techami, firmami polskimi, firmami średnimi, dużymi, małymi, NGO, stowarzyszeniami, fundacjami, organizacjami pozarządowymi, to w tej materii naprawdę nie mamy się czego wstydzić, tak powiem. I obyśmy tylko nie stracili tego tempa, a tam, gdzie możemy po prostu przycisnąć, to powinniśmy przycisnąć i tyle. Dziękuję.

Jeżeli nie ma zgłoszeń w dyskusji…Nie widzę. Chciałem poinformować szanownych państwa, iż na tym wyczerpaliśmy porządek naszej podkomisji. Bardzo serdecznie dziękuję. Panie prezesie, bardzo dziękuję za propozycję tego spotkania. Tak jak powiedziałem, myślę, iż znajdziemy jakiś czas na wspólną rozmowę na temat tego raportu co jeszcze możemy zrobić w parlamencie, aby to było na szerszą skalę niż tylko na naszej podkomisji.

Bardzo dziękuję. Zamykam posiedzenie podkomisji. Dziękuję wszystkim za pomoc i współpracę. Życzę miłego dnia i do zobaczenia.


« Powrótdo poprzedniej strony

Idź do oryginalnego materiału