Nieważność umowy kredytu z 2007 r. zawartej z GE Money Bank S.A. i uwzględnienie potrącenia dokonanego przez kredytobiorców, obejmującego odsetki ustawowe za opóźnienie!

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVIII Wydział Cywilny (SSO Dariusz Rutkowski) wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2025 r. w sprawie o sygn. XXVIII C 8804/21 p-ko Bankowi BPH S.A.

I. ustalił, iż Umowa kredytu z 2007 r. zawarta z GE Money Bank S.A. jest nieważna;

II. zasądził od pozwanego na rzecz powoda (…) kwotę (…) PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia (…) do dnia zapłaty,

III. zasądził od pozwanego na rzecz powoda (…) kwotę (…) PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia (…) do dnia zapłaty,

IV. w pozostałym zakresie powództwo oddalił,

V. zasądził od pozwanego na rzecz powoda powoda (…) kwotę (…) PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu,

VI. zasądził od powoda (…) kwotę (…) PLN wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

W ustnym motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż sporna umowa kredytu zawierała w sobie klauzule abuzywne, które muszą zostać wyeliminowane z umowy w całości.

W ocenie Sądu nie można było zastosować tzw. testu niebieskiego ołówka, gdyż postanowienia te są nierozerwalnie połączone ze sobą i nie sposób ich wyodrębnić poprzez usunięcie z § 17 Umowy postanowienia dot. marży pozwanego. Ponadto, w ocenie Sądu nie ma ku temu podstaw.

W przedmiotowej sprawie Sąd uwzględnił jednak złożony przez pozwanego dowód z dokumentu w postaci oświadczenia o potrąceniu (obejmującego zarówno należności główne, jak i odsetki ustawowe za opóźnienie) złożonego przez kredytobiorców (w związku z innym postępowaniem sądowym, tj. w sprawie z powództwa banku o zwrot kapitału kredytu). W ocenie Sądu w ten sposób doszło do wygaśnięcia zobowiązania w części i do zwrotu na rzecz powodów pozostała nieumorzona wierzytelność w wysokości (…) PLN.

Powodowie wnosili o zasądzenie dochodzonej kwoty solidarnie (ewentualnie łącznie), ale skoro zdaniem Sądu pomiędzy powodami nie zachodzi relacja, która by to uzasadniała, to dochodzone kwoty należało zasądzić po połowie.

Z uwagi na fakt, iż strona powodowa wygrała sprawę w (…) %, a pozwany w (…) %, Sąd stosunkowo rozdzielił koszty procesu i zasądził po (…) PLN na rzecz każdego z powodów.

Wyrok jest nieprawomocny.

Postępowanie w I instancji trwało 45 miesięcy.

Sprawę prowadzi r. pr. Grzegorz Godzina.